بزرگنمايي:

پیام خوزستان - بوکسور خوزستانی وزن 64- کیلوگرم تیم ملی گفت: در تورنمنت مجارستان حق من مدال طلا بود ولی با ناداوری آن را از من گرفتند.
مسلم مقصودی رباره کسب نشان نقره در تورنمنت مجارستان، اظهارکرد: این مسابقات از سطح خیلی بالایی برخوردار بود که من در ابتدا در مبارزه با بوکسور بسیار قدرتمند مجارستان پیروز شدم. در دومین دیدار نیز بوکسوری از مولداوی را از پیش رو برداشتم و به فینال رسیدم. 
وی بیان کرد: پیش از فینال در دو مبارزه واقعا سخت به برتری رسیدم و باوجود این که بدنم خالی کرده بود در مبارزه فینال نیز برابر بوکسور لهستانی خیلی خوب کار کردم. حریفم قوی بود ولی نگذاشتم مشت های او به من برخورد کند و حتی تمام کسانی که رقابت من را دیدند هم اذعان داشتند که خیلی بهتر از حریف کار کردم اما نتیجه را به او دادند و من را بازنده اعلام کردند. متاسفانه ناداوری باعث شد که من مدال طلا را از دست بدهم، در حالی که این مدال حق من بود ولی آن را از من گرفتند.
این بوکسور خوزستانی گفت: آقای احدی نیز پس از این مسابقات به من گفت که روی طلای تو در رقابت های آسیایی حساب کرده ام. تورنمنت مجارستان اولین تجربه حضورم در یک رویداد بین المللی بود که این مهم نیز با حمایت های بسیار آقای سیامک صالحی، سرپرست هیات خوزستان صورت گرفت. 
وی افزود: من همیشه در مسابقات انتخابی تیم‌ملی و کشوری به قهرمانی می رسیدم و به اردوی تیم‌ملی نیز دعوت می‌شدم ولی به اردو نمی رفتم زیرا شرایط زندگی‌ام به صورتی بود که نمی توانستم در اردوها بمانم ولی با صحبت های آقای صالحی و حمایت هایش تصمیم گرفتم که در اردوها شرکت کنم که خدا را شکر به نتیجه خوبی هم رسیدم.
مقصودی با بیان این که تلاشم برای کسب مدال المپیک است، عنوان کرد: کسب مدال در مجارستان انگیزه من را بسیار کرده است و نه تنها به کسب مدال طلای رقابت‌های آسیایی امیدوار شده‌ام بلکه هدفم کسب مدال در المپیک است. مسابقات آسیایی نیز اردیبهشت‌ماه سال آینده برگزار خواهد شد.
وی در ادامه با بیان این‌که اکنون بیشتر کشورها حتی آن کشورهایی که در بوکس حرف برای گفتن نداشتند در شرایط خوبی هستند و مدال‌آور شده‌اند، گفت: بیشتر کشورها در بوکس مدعی هستند و در المپیک نیز مدال کسب کرده‌اند در حالی که ایران هنوز مقام سوم المپیک را هم ندارد. در مسابقات آسیایی نیز کارمان سخت شده است و ازبکستان، قزاقستان و تایلند، کشورهایی هستند که اکنون برخلاف گذشته در بوکس حرف برای گفتن دارند که می طلبد ما نیز با برنامه و منسجم کار کنیم.
این ملی‌پوش بوکس با تمجید از عملکرد فدراسیون،خاطرنشان‌کرد: در حال حاضر فدراسیون اردوهای تیم‌ملی را بسیار منظم و با برنامه برگزار می‌کند. آقای ثوری، رییس فدراسیون برای برگزاری اردوهای منظم و همچنین اعزام بوکسورها به تورنمنت های مختلف برای کسب تجربه تلاش می‌کند که جا دارد از او تشکر کنم. آقای صالحی، نایب‌رییس فدراسیون هم در به انجام رسیدن این برنامه ها بسیار کمک می‌کند که از او نیز قدردانی می کنم. 
وی در ادامه با بیان این‌که شهرستان ایذه توانسته همیشه بوکسورهای خوبی را به خوزستان و تیم‌ملی معرفی کند ولی رییس ادار ورزش و جوانان شهرستان حمایت لازم را از ما ندارد، گفت: بوکس ایذه اکنون در کشور قطب است ولی متاسفانه آقای دادمرز از بوکسورهای شهرستان حمایت نمی‌کند و در یک سالی که او رییس اداره ورزش ایذه است هیچ چیزی از او ندیده‌ایم. حتی زمانی که در مسابقات کشوری قهرمان شدم و اکنون که نشان نقره مجارستان را کسب کردم حتی یک تماس هم برای خسته نباشید با من نداشته است، در حالی که تماس تلفنی او بسیار به من روحیه می‌داد. من نسبت به بی اهمیتی آقای دادمرز گله‌مندم هستم. همچنین جا دارد از مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان که به من بسیار روحیه می دهد، قدردانی ‌کنم و امیدوارم با کسب مدال آسیایی و المپیک جواب زحمات آن‌ها را بدهم.
مقصودی همچنین گفت: قول می دهم که اگر قرار است طلسم مدال نگرفتن ایران در المپیک شکسته شود، این مهم توسط بوکسورهای ایذه‌ای انجام می‌شود. پس از برگزاری مسابقات بوکس کشور در اهواز و کسب مقام قهرمانی توسط خوزستان پس از 22 سال، حال و هوای این رشته در استان تغییر کرده است. این مهم پس از حضور آقای صالحی در راس هیات اتفاق افتاده است. خود من و نفراتی دیگر چند سالی بود که به دلیل عدم حمایت برای استانی دیگر به روی رینگ می‌رفتیم ولی با آمدن آقای صالحی و روحیه‌ و انگیزه‌ای که او به بوکس استان و ورزشکاران تزریق کرد همه ما به بوکس خوزستان برگشتیم. او در سال اول حضورش در هیات، تیم خوزستان را قهرمان کشور کرد که این کار بسیار بزرگی است.
وی در پایان عنوان کرد: جا دارد از آقای کنگریان از نفرات هیات بوکس خوزستان که همیشه به من روحیه می دهد و آقای محمدمهدی داوودی، مربی‌ام قدردانی کنم. آقای داوودی خدمات بسیاری به بوکس ایذه داشته و توانسته این رشته را زنده نگه دارد، البته او به دلیل مشکلاتی که دارد مجبور است در خارج از استان کار کند ولی همیشه پیگیر وضعیت تمرینی من است و حتی هر چند وقت یک‌بار نیز با سفر به ایذه از نزدیک نیز نظاره گر تمرینات من است. امیدوارم مسوولان استان به مشکلات چنین مربیانی که در پرورش قهرمانان کمک شایانی دارند، رسیدگی کنند‌.