چاپ

خوزستان انلاين- باز هم تقويم و باز هم گردش ايام روزگار را به تاريخي آورد که گاه از ذهن فراموش شده است و گاه هم عده‌اي مسئول خود را به نديدن تقويم مي‌زنند.

روزي که نه در هيچ چهارراهي و نه در هيچ کانال و فضا و کاغذ نوشته‌اي نامش را به يادگار نمي‌بيني، در ميان تبريکات روزانه و بنر دادن‌هاي مرسوم به تقدير از همديگر، هيچ پارچه نوشته‌اي به نامت در خيابان‌ها مزين نشد.

روز خبرنگار و نام خبرنگار، قشري بي ادعا که نام‌ها و پيام‌ها را با قلم‌هايشان و لنز بي‌ادعاي دوربينشان به نقاط ديگر مي‌رسانند، به مديرکل، به رئيس جمهور به قلب‌هايي که شايد فکر مي‌کرده‌اند تنهايند و مشکلاتشان تنها مال خودشان است.

قشر بي ادعايي که در ميان تمام مشکلات خود، در ميان نداشته‌هايشان با چشم‌هايي پر از کم‌سويي همچنان مي‌نگارند و تايپ مي کنند، کادر مي‌بندند.

جامعه کوچک اما دل‌هاي بزرگي را براي مردم و ديار خود بي‌گدار به آب مي‌زند تا از ناکامي‌ها و ناملايمتي صورت گرفته از جانب مسئولان کم‌کار بگويد و ناملايمتي‌هايي که گاها با تلفن و فضاي مجازي نصيبشان مي‌شود ولي باز هم هستند!

هستند تا بگويند افسران قلم در رکن چهارم جامعه و قانون اساسي هيچ‌گاه در مقابل ناملايمتي‌هايي که به دنبال سرد کردنشان هستند، پا پس نمي‌کشند و بي پروا و عاشقانه براي ديار خود قلم جوهر مي‌کنند.

جا دارد به پاس يکسال زحمت بي ادعا و صادقانه به پاس تمام ناملايمت‌ها و پياده دويدن‌ها در پشت ماشين‌هاي چند صد ميليوني و اداري مسئولان، به پاس عرق‌هاي ريخته شده در گرماي 50 درجه تابستان خوزستان به دور از چشم کساني که نمي‌بينندمان، کمي به خودمان تبريک بگوييم، همکار زحمت‌کشمان روزت مبارک...