چاپ

پیام خوزستان - از سال 1320 تاکنون، خوزستان یکی از کانونهای بزرگ پرورش فوتبال ایران به شمار می آمده که با معرفی ستاره های ملی و باشگاهی زیادی در طول این سال‌ها ثابت کرده که همیشه یک پای قدرت فوتبال ایران بوده است اما این روزها فوتبال خوزستان آن حال و هوا و هیجان سابق را ندارد و بازیکنان و مربیان غیربومی چنان بر فوتبال استان سایه سنگین کرده اند که استعدادهای ناب خوزستانی خانه نشین، بی انگیزه و سرخورده شده اند.
بزرگان بسیاری چون پرویز دهداری، محراب شاهرخی، ناظم گنچاپور، ابراهیم قاسم پور،ابراهیم تهامی، عبدالرضا برزگری، کریم باوی و کریم بوستانی، سهراب بختیاری زاده، علی بداوی، محمد علوی، نعیم سعداوی،مجید بشتکار، پژمان منتظری، مسعود شجاعی، جلال کلاملی مفرد، حسین کعبی و ... در فوتبال خوزستان رشد کرده و به فوتبال ملی معرفی شده اند، بازیکنانی که با گذشت سال‌ها همچنان نام و نشانشان بر سر زبان‌ها می‌چرخد و ثابت کرده اند که فوتبال خوزستان همیشه سرآمد و مملو از نابغه ها و مهره‌های تمام نشدنی است. باتوجه به وجود استعدادهای ناب فوتبال در خوزستان، خیلی ها اعتقاد دارند که این استان یک کارخانه بازیکن‌سازی است و در صورت مدیریت این استعدادها، خوزستان می‌تواند به درآمدزایی خوبی برسد ولی نه تنها از این مزیت بهره ای نبرده ایم، بلکه فوتبال خوزستان با خیل عظیم بازیکنان و مربیان غیربومی، جولانگاه کفش های استوک دار آنان قرار گرفته و صلابت همیشگی خود را از دست داده است.
حضور 85 بازیکن و 15 مربی غیربومی در فصل جاری لیگ‌های برتر و دسته اول کشور در تیم‌های خوزستانی، آماری نگران‌کننده بوده که در شان فوتبال خوزستان نیست و گویی فوتبال این استان دچار چالش شده و از روزهای خوب گذشته خود نیز فاصله گرفته است.
"خیلی ها اعتقاد دارند که در فوتبال حرفه ای بومی گرایی چندان معنی ندارد ولی این نمی تواند اعتقاد درستی باشد زیرا این جمله شاید در خصوص استان هایی که فوتبال خیز نبوده اند، صدق کند اما درباره خوزستان صادق نیست"، امید حمدی اصل فوتبالیست سابق خوزستان با گفتن این جمله، ادامه می دهد:" خوزستان مهد فوتبال ایران و استانی است که بازیکنان بسیاری را به استان های دیگر صادر کرده است ."
وی حضور بیش از 80 بازیکن و 15 مربی غیربومی را در فوتبال خوستان، اجحاف در حق بازیکنان و مربیان خوزستانی می داند و می گوید:"استعدادهای بسیاری در فوتبال خوزستان وجود دارد و این که بازیکنان درجه سه و چهار استان های دیگر را وارد استان کنیم، یعنی در حق فوتبال استان اجحاف کرده ایم. یکی از دلایل وجود این همه بازیکن و مربی بومی در خوزستان، عدم مدیریت لازم و کارآمد است زیرا برخی مدیران ورزشی نیستند که بخواهند با تفکر ورزشی کار کنند، ضمن این که در این ورزش ثبات مدیریتی هم وجود ندارد و به همین دلیل آن مدیر چون نمی داند تا چه زمانی روی کار خواهد بود تنها به فکر نتیجه گیری است و همین عاملی است که بازیکن غیربومی را وارد استان می کند."
حمدی اصل ادامه می دهد:"این که چهار پنج بازیکن غیربومی که توانایی شان از فوتبالیست های خوزستانی بیشتر باشد و جهت تقویت تیم ها وارد فوتبال استان شوند، نمی تواند کار نادرستی باشد ولی وقتی باشگاه های ما آکادمی دارند و آن وقت برای پر کردن سهمیه زیر 23 سال تیم های خود از بایکنان غیربومی استفاده می کنند، دردناک است. پس بازیکن آکادمی و پایه باشگاه ها قرار است چه زمانی به لیگ حرفه ای راه پیدا کنند؟ "
عبدالرضا شاه غریب، کارشناسان فوتبال نیز خوزستان را یکی از پایگاه های اصلی پرورش استعدادها در فوتبال می داند و می گوید:" وقتی کسی حوضچه ماهی را در مکانی تاسیس می کند دیگر درست نیست که از مکانی دیگر ماهی هایی را وارد حوضچه خود کند و بعد بگوید ما کار پرورش ماهی را انجام داده ایم و وقتی همین کار را با فوتبال خوزستان که از پایگاه های اصلی پرورش استعدادها است، می کنیم این توهین به شعور مردم علاقه مند به فوتبال است. خوزستان مربیان باتجربه و کاربلد با مدرک A آسیا دارد که همگی منزوی شده اند و بعد ما مربیان استان ها یا کشورهای دیگر که سطح شان از مربیان استان بالاتر نیست را وارد فوتبال مان می کنیم و سوال این است که هزینه زیادی که صرف آموزش این مربیان شده است ولی حاضر به بهره بردن از علم و دانش آن ها نیستیم، چه می شود؟ "
وی می گوید:"معتقدم در پست هایی که دچار چالش و ضعف هستیم باید از استعدادهای استان های دیگر استفاده کنیم ولی شاهد هستیم بازیکنان وارد شده، سطح فنی شان از فوتبالیست های استان بالاتر نیست و همین به فوتبال خوزستان ضربه می زند و انگیزه بازیکنان را کم می کند و طبیعتا استعدادها از گود خارج می شوند و بعد هم می بینیم که امروز دیگر اثری از بازیکنان خوزستانی در تیم ملی وجود ندارد."
شاه غریب ادامه می دهد:"فلسفه لیگ های یک و دو در فوتبال دنیا این است که استعدادیابی کنند ولی در فوتبال خوزستان علاوه بر این که در بحث فنی کار نظارت لازم از سوی باشگاه ها نیست، بلکه شاهد چپاول هم هستیم. به هر حال اگر یک گروه فنی قوی داشتیم که سرمایه ای را که وارد فوتبال استان می شود، بررسی می کرد و اجازه نمی داد که مافیای فوتبال به کار ورود کند و از تیم های لیگ یک، دو و سه استعدادیابی می شد، می توانستند همین نفرات را به تیم های لیگ برتری استان تزریق کنند تا با کمبود بازیکن مواجه نشویم. در جوانان بذهکاری بسیار شده است، زیرا به استعدادهای واقعی‌مان توجه نکرده ایم و افرادی را وارد چرخه فوتبال مان کرده ایم که هیچ سنخیتی با فوتبال خوزستان ندارند و با ورود به استان، سرمایه ما را هم می برند و این موضوع از نظر اقتصادی نیز برای ما مقرون به صرفه نیست."
وی می گوید:"چرا ما نباید به مربیان خوزستانی اعتماد کنیم و آن ها را از تیم های استان کنار می گذاریم؟ وقتی مربی غیربومی می آوریم، کادر خود را هم غیربومی می بندد و به همین صورت مربیان خوزستانی از فوتبال استان کنار گذاشته می شوند و سرمایه از بین می رود. به طور مثال در تیم کارون اروند خرمشهر که مربی غیربومی دارد، شاهد حضور بسیار بازیکنان عیربومی هستیم و اگر این مربی برای فصل بعد در این جا نباشد، بازیکنان هم می روند و به این صورت یک تیم خیلی راحت از هم می پاشد."
همچنین سیروس کرد، پیشکسوت فوتبال خوزستان و کاپیتان سابق تیم فوتبال جنوب خوزستان با بیان این که پتانسیل فوتبال خوزستان بیش از این است که ما اکنون این همه بازیکن و مربی غیربومی در فوتبال استان داریم، توضیح می دهد:" به نظر من بازیکنان غیربومی که وارد فوتبال خوزستان شده اند در حد نام و اندازه استان نیستند. درست است وقتی فوتبال وارد بخش حرفه ای می شود، فرقی ندارد چه بازیکنی از کدام استان پا به لیگ برتر بگذارد ولی باید به سابقه فوتبال خوزستان توجه کرد ولی اخیرا شاهد ورود بیش از اندازه بازیکنان و مربیان غیربومی هستیم که این یک هشدار است."
خوزستانی‌ها آن قدر به فوتبال علاقه دارند که اگر از آن‌ها خواسته شود میزان علاقه‌شان را به این رشته بگویند، آن‌ در دو جمله این‌گونه وصف می‌کنند، "فوتبال همچون خون در رگ‌های ما جاریست و ما به فوتبال اعتیاد داریم." اما اکنون شرایط به گونه‌ای رقم خورده که علاقه‌مندان، موسپیدان و استعدادهای فوتبالی نسبت به این رشته بی‌رغبت شده اند؛ برخی یکی از علت‌های خانه نشین شدن کاربلدان فوتبال خوزستان و سرخورده شدن استعدادهای فوتیال را وجود دلال‌هایی که بیش از پیش خود را به باشگاه‌ها و مربیان نزدیک کرده‌اند و عاملی شده‌اند که شاهد ورود مربیان و بازیکنان غیربومی بی‌کیفیت به فوتبال خوزستان باشیم، می‌دانند.
شاه غریب با بیان این که دلال ها و مافیاهای فوتبال، نیروهایی که قرار است در آینده از طریق آن ها به سود برسند را وارد فوتبال استان هایی می کنند که مدیران باشگاه های آن ها نیز از طریق روابط وارد کار شده اند، توضیح می دهد:" آن ها بازیکنان خود را حتی به عنوان نفر ذخیره تیم های لیگ دو یا لیگ یک هم که شده است، وارد خوزستان می کنند و در واقع بذرهای خود را در ازای نابوی بذرهای بومی خوزستان در زمین فوتبال خیز خوزستان می پاشند. این دست های پشت پرده و مافیای فوتبال این گونه بازیکنان و مربیان خود را به برخی مدیران ما تحمیل می کنند و حاصل آن حضور بازیکنان و مربیان بیشمار غیربومی در فوتبال خوزستان است تا حدی که در برخی تیم های لیگ برتری و لیگ یکی به ندرت شاهد بازیکن بومی هستیم."
شاه غریب به ورود دلالان به بخش پایه، لیگ های امید و دسته یک نیز اشاره می کند و می گوید:"به طور مثال نزدیک به 15 بازیکن تیم امید نفت آبادان غیربومی است که این نفرات با حضور در فوتبال خوزستان برای خودشان کارنامه ای درست می کنند که از طریق آن هم می توانند به سود برسند. این دلالان و بازیکنان در واقع به واسطه ایجاد همین رابطه های نامشروع که در فوتبال خوزستان ایجاد شده است، به سود می رسند."
وی ادامه می دهد:" تیم کارون اروند خرمشهر که امسال با بازیکنان غیربومی بیشماری در لیگ دسته یک حضور دارد، فصل گذشته با بازیکنان و مربی بومی به لیگ صعود کرد و اکنون همان دست های پشت پرده مطرح است که نیروهای بومی و جوان ما از بازیکن گرفته تا مربی خانه نشین می شوند. به هر حال وقتی بحث پول مطرح است چنین کارهایی در خطه فوتبالی خوزستان هم رخ می دهد."
این کارشناس می گوید:"وقتی تیمی به واسطه دلالی بسته می شود، آن دلال به استعدادهای خوزستانی نگاه نمی کند و گاها معاملاتی انجام می شود که باعث از بین رفتن ساختار فوتبال استان می شود که این مهم نیز حاصل بی تدبیری و عدم توجه مسوولان است."
حمدی اصل نیز لابی گری و دلالی را از عوامل حضور این تعداد بازیکن و مربی غیربومی در فوتبال خوزستان می داند و توضیح می دهد:" این مشکل بزرگی است که باعث نابودی فوتبالیست های خوزستانی شده است و بازیکنان درجه چندم با لابی گری وارد تیم هایی از استان می شوند که شاید خیلی ها آرزوی پوشیدن پیراهن این تیم ها را دارند. خوزستان از این دلالی ها بسیار ضربه خورده است و اکنون هیچ چیزی در فوتبال خوزستان در جای خودش نیست و افرادی وارد این ورزش شده اند که اصلا این کاره نیستند و اکنون خاک خورده های فوتبال، خانه نشین و منزوی شده اند."
این مربی با تاکید بر این که ورد مدیران غیرفوتبالی به باشگاه ها، پاعث ورود دلالان به فوتبال خوزستان شده است، ادامه می دهد:"چون این مدیران توانایی کار را ندارند، دلالان و واسطه ها به راحتی بر آن ها تسلط پیدا می کنند و بازیکنان و مربیان داخلی و خارجی خود را که گاها از شایستگی لازم هم برخوردار نیستند، وارد تیم های فوتبالی استان می کنند و با برخی از همین بازیکنان تنها قرارداد بسته می شود و بعد هم که به دلایل مختلف تیم را ترک می کنند، باشگاه را با قرارداد کلان خود وارد بحران خواهند کرد."
از دیگر عوامل ورود این همه بازیکن و مربی غیربومی به فوتبال یک استان، می تواند دخالت سیاسیون و ضعف مدیریت باشگاه ها باشد تا جایی که یک مدیر برای از دست ندادن صندلی خود و ترس از این موضوع، مجبور می شود هر چیزی را خارج از چارچوب فوتبال بپذیرد و تن به خواسته هایی دهد که در نهایت نابودی فوتبال آن استان و باشگاه را در برداشته باشد، ورطه ای که اکنون فوتبال خوزستان را در نوردیده است.
حمدی اصل که دخالت سیاسیون در ورزش خوزستان را دیگر عامل ورود بازیکنان غیربومی به استان می داند، توضیح می دهد:" این سیاسیون علاوه بر این که بازیکنانی را به تیم ها تحمیل می کنند، مدیرانی را هم به فوتبال تحمیل کرده اند. آزموده را آزمودن خطاست ولی ما می بینم مدیری که امتحان خود را پس داده و نتوانسته کار کند، مجددا چون فلان نماینده روی کار آمده است، آن مدیر هم بر می گردد. پس عملکرد چه می شود؟ در فوتبال خوزستان این سیاسیون هستند که تصمیم می گیرند و مدیران ناکارآمد را وارد می کنند. چرا فولاد، استقلال خوزستان، نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان باید به این روز بیفتند؟ تا وقتی این سیاسیون از فوتبال جدا نشوند، حال و روز فوتبال خوزستان به همین صورت می ماند."
کرد نیز با انتقاد از این مدیران، می گوید:"برخی مدیران ما باتوجه به ترسی که بابت از دست دادن صندلی خود دارند به جای این که از فوتبال خوزستان دفاع کنند، خود را هم راستای دیگر مسایل می کنند. سوال این است که به دست آوردن این صندلی به چه قیمتی است؟ به قمیت نابودی فوتبال خوزستان؟"
وی ادامه می دهد:" باشگاه ها به دلیل نداشتن مدیران کاربلد و عدم نظارت لازم، وقتی می خواهند در رده سنی زیر 23 سال بازیکن جذب کنند، بازهم نفرات غیربومی را مدنظر قرار می دهند و بعد هم مشخص نیست که تکلیف آن آکادمی ها و مدارس فوتبال بسیار در خوزستان چه می شود. متاسفانه افرادی مدیران ما را احاطه کرده اند که نظر خور را به این مدیران القا می کنند و بعد نتایج امسال تیم های خوزستانی را که می بینیم، اصلا مطلوب نیست. این انتظار می رود حداقل تیم های لیگ یک استان با بازیکنان و مربیان بومی بسته شود، نه این که این تیم ها نیز بر پایه نفرات غیربومی بسته شوند و بعد هم خروجی رضایت بخش نباشد ."
این پیشکسوت فوتبال می گوید:" کرد می گوید:" ضعف مدیریت و وورد دلال ها و واسطه ها به عرصه فوتبال، ضربه بزرگی به فوتبال خوزستان زده است. ما حتی اگر فوتبال محلات خوزستان را بررسی کنیم، می بینم که بازیکنانی داریم که از بازیکنان غیربومی وارده به فوتبال خوزستان، سرتر هستند. ما در زمینه شناسایی این استعدادها موفق نبوده ایم و به آوردن بازیکنان بی کیفبت غیربومی روی آورده ایم."
طبق آمار بازیکنان و مربیان غیربومی در فوتبال خوزستان باید گفت که در استقلال خوزستان ، فرزین گروسیان، وحید حمدی‌نژاد، وحید خشتان، ایوب کلانتری، فرید امیری، محمدرضا مظاهری، سعید زارع، محمد شریفی، امیرحسین باقرپور، محمدرضا شیرزادی، محمدمهدی طاهری، شکیب و محمدرضا سروری و مجتبی رمضانی، در نفت آبادان نیز شهاب گردان، محمد قریشی، وفا هخامنش، رضا جبیره، کرار جاسم، میلاد جهانی، اکبر ایمانی، حامد پاکدل، سیروان قربانی، فردین عابدینی، مصطفی احمدی و جاناتان بالوتلی به عنوان بازیکن و پائولو سرجیو، روبرتو ورسیمیو به عنوان مربی و مهران فرقانی به عنوان مدیر اجرایی، در فولادخوزستان احسان مرادیان، ناصر سالاری، پیمان شیرزادی، رضا میرزایی، وینیسیوس لوپز، سیلوا سوارز، لوسیانو پریرا، فرشاد سالاروند و سروش رفیعی به عنوان بازیکن و ایلی استان و کریستن روبرت پاندورا به عنوان مربی، در نفت مسجدسلیمان میلاد فراهانی، مجتبی بیژن، پیمان میری، اکبر آفاق، محمود قائدرحمتی، موسی کولیبالی، محمد حسینی‌فر، حسین دوستدار، علیرضا علیزاده و میلاد خدایی‌اصل به عنوان بازیکن و علیرضا مرزبان، لئون استپانیان و میثم رضاپور به عنوان مربی، در کارون اروند خرمشهر میکائیل ایمن‌تراج، محمدجواد محمدی، احسان پیرهادی، یاسر وکیلی، علیرضا علیزاده، بهرام رشید فرخی، امین رضایی، وحید عسگری، حمید نعمتی، علی پورمحمد، مصطفی نوروزی، بهتاش میثاقیان، ابراهیم کریمی، منصور تنهایی، بهادر عبدی، سعید حیدری، محمدرسول اعظمی‌زاده، رضا اسدی، کریم احمدی، احسان تائیدی، مهدی کاظمی، محمدمهدی عسگری، ابوالفضل پورموسوی، محسن آقایی، حسین ناییچی و محمد سلیمان علیزاده به عنوان بازیکن و اکبر میثاقیان، حمیدرضا فرزانه و محمدرضا مولایی به عنوان مربی و در شهرداری ماهشه ر میررسول حسینی، علی محمدی، وحید سبزی، ادریس کوچکی، محمدرضا فیروززاده، ایمان شوریابی، مجتبی زارعی، پوریا زارع، ایمان کیانی، علی داوران، سعید خردمند، نیما پرتوی، روح‌الله شعبانی و صادق گشنی به عنوان بازیکن و داوود مهابادی، سعید غلام‌زاده و احتشام ساسانی، محمدامین ثنایی به عنوان مربی در فوتبال خوزستان شاغل هستند.
هر چند فوتبال حرفه‌ای حد و مرز نمی‌شناسد و حضور چند بازیکن غیربومی با کیفیت می‌تواند به تقویت یک تیم کمک کند اما بر کسی هم پوشیده نیست که با وجود استعدادهای خوب و فراوان فوتبالی در خوزستان تیم‌های خوزستانی می‌توانند براساس داشته‌های بومی بسته شوند؛ این‌که در استقلال خوزستان 14، فولاد 9، نفت‌مسجدسلیمان 10 و نفت آبادان 12 بازیکن غیربومی و همچنین در تیم کارون اروند خرمشهر 26 و شهرداری ماهشهر 14 بازیکن غیربومی حضور داشته باشد، نگران کننده است و نشان از عدم مدیریت لازم و ورود افراد سودجو و منفعت طلب به فوتبال خوزستان دارد.
نتایج حال حاضر نمایندگان خوزستان در لیگ برتر و لیگ یک نیز حاکی از این است که حضور این تعداد غیربومی نتوانسته هیچ کمکی به فوتبال خوزستان داشته باشد و باید عمیقا ابراز نگرانی کرد که فوتبال خوزستان با این روند از روزهای اقتدار خود فاصله گرفته و عدم نظارت مسوولان مربوطه بر این مهم، باعث شده تا روابط نادرست و دلال‌ها به خوبی مستطیل سبز فوتبال خوزستان را احاطه کنند. اگر هر چه سریعتر فکری به حال و روز فوتبال خوزستان نشود و دست دلال‌ها را از فوتبال خوزستان و ایران کوتاه نکنند و مدیران فوتبالی ما با قدرت و جسارت کار نکنند، چه بسا در آینده ای نزدیک استعدادهای خوزستانی کاملا محو شده و حتی شاید دیگر نامی از آن‌ها نیز شنیده نشود .