بزرگنمايي:

پیام خوزستان - سیدابراهیم تهامی مهاجم خوزستانی و سابق تیم ملی ایران، دوباره در بازی پیشکسوتان سرخابی با منتخب 98 نامش را بر سر زبان‌ها انداخت. او از آن دسته از فوتبالیست‌هایی است که معتقد است هیچ وقت در فوتبال به آنچه حقش بوده نرسیده. البته بخشی از این ادعا را اکثر اهالی فوتبال تأیید می‌کنند چرا که تهامی یکی از بهترین ستاره‌های فوتبال خوزستان و حتی ایران در دهه‌های 60 و 70 بود و حتی در صعود تاریخی ایران به جام‌جهانی1998 فرانسه نقش داشت.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
او همچنان در مورد گذشته و برخی اتفاقات با حسرت صحبت می‌کند و می‌گوید: «نسل الان بازی‌های رونالدو و مسی را تماشا می‌کنند اما آنها ابراهیم تهامی را ندیده‌اند!» گفت‌وگوی همشهری با تهامی را می‌خوانید.
*بازی منتخب پرسپولیس و استقلال با منتخب 1998 باعث شد تا دوباره تصاویر و عکس‌های شما در رسانه‌ها و فضای مجازی وایرال شود. حتما احساس خوبی دارید؟
طبیعتا این موضوع برای من خوشایند است. در نیمه ‌اول شاید کمتر دیده شدم ولی در همین نیمه هم اشتباهی نداشتم ولی در نیمه‌دوم عالی بازی کردم. ترکیب تیم هم دست نخورد و همین موضوع باعث شد تا بهتر بازی کنیم. می‌توانستم تا آخر بازی کنم ولی قرار بود به همه بازی برسد.
*گل قشنگی هم زدید، این گل شانسی نبود؟
خب، شاید بعضی‌ها چنین تصوری داشته باشند ولی بهتر است فیلم بازی را نگاه کنید. من از پشت مدافعان تیم مقابل عبور کردم و محمد نوازی هم پاس داد، در آن لحظه بازیکن خاصی از تیم ما نزدیک به دروازه نبود که بخواهم سانتر کنم. من در واقع تصمیم گرفتم چیپ بزنم و خوشبختانه توپ هم تبدیل به گل شد. شاید نسل جوان جور دیگری فکر کنند ولی برای من مهم نیست. من صادقانه حرفم را می‌زنم و در آن صحنه هم فقط قصد چیپ زدن داشتم. یک‌بار هم در کلاس‌های مربیگری A آسیا چنین گلی را در سمت مخالف و به همین سبک به کریم بوستانی زدم.
*نکته جالب بازی این بود که گل‌های زیبایی زده شد. قبول دارید؟
بله، واقعا بچه‌های دیگر هم گل‌های زیبایی زدند، مثل شوتی که سیروس دین‌محمدی زد، یا شوتی که سهراب انتظاری زد. فکر می‌کنم گل من سخت‌تر بود. از این شوت‌ها زیاد زده شده یا خیلی‌ها از پشت محوطه جریمه گل چیپ زده‌اند ولی من از کنار زمین گل چیپ زدم.
*در مورد آن مسابقه‌ای که گفتید 14، 15 نفر را دریبل زدید همچنان بحث‌های مختلفی وجود دارد. آیا واقعا این تعداد نفر را دریبل زدید؟
نیازی نیست چیزی را ثابت کنم. آن بازی مقابل نماینده ارومیه در لیگ آزادگان بود ولی شاید برای نسل فعلی قابل‌قبول نباشد. آنها الان مسی و رونالدو را می‌بینند ولی ابراهیم تهامی را ندیده‌اند. نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم ولی من فوتبالیست خوبی بودم، این را درنظر بگیرید که آن زمان کیفیت زمین‌ها در شهرهای مختلف چقدر بد بود ولی با آن شرایط بازی می‌کردم و می‌درخشیدم.
*همیشه گفته‌اید که در این فوتبال به حق‌تان نرسیده‌اید، درست است؟
بله، همینطور است. از لحاظ مالی و فوتبالی به حقم نرسیدم. من در فوتبال پول خاصی نگرفتم و قرارداد اولم 150‌هزار تومان بود. حتی وقتی از کویت برگشتم از لحاظ مالی به استقلال اهواز کمک کردم که بعدها پولم را هم ندادند.
*این روایت درست است که شفیع‌زاده برای شما خانه خرید؟
نه، اینطور نبود که پول کامل خانه را به من بدهد ولی کمک کرد تا بتوانم خانه بخرم. فکر کنم 50‌درصد پول خرید خانه را داد.
*چرا در تیم‌های خوزستانی از شما به‌عنوان مربی بومی استفاده نمی‌شود؟
این را من نباید جواب بدهم. خوزستان تیم‌های زیادی در لیگ برتر، دسته اول، دسته دوم و دسته سوم دارد ولی اکثر آنها از مربیان غیربومی استفاده می‌کنند.
*فکر می‌کنید می‌توانید مربی موفقی شوید؟
من در راه‌آهن دستیار فیروز کریمی بودم، او رفت و مدیرعامل باشگاه گفت که باید هدایت تیم را برعهده بگیرم. ما سپاهان را در اوج 3 بر یک بردیم. استقلال اهواز هم در بحران هدایت تیم را به من سپرد که 15 ‌امتیاز گرفتم و اگر زودتر می‌آمدم تیم اوت نمی‌شد.
*برای فعالیت در یک تیم، مسئولان خوزستان هیچ کمکی به شما نکردند؟
نه، مسئولان خوزستان حمایتی از من نداشتند.
*از نظر شما بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران و دنیا چه کسانی هستند؟
در مورد ایران نمی‌توانم از بازیکنی اسم ببرم چون انتخاب زیاد است ولی من رونالدوی برزیلی را دوست دارم و او را بهترین بازیکن تاریخ می‌دانم. اگر مصدوم نمی‌شد قطعا افتخارات بیشتری به‌دست می‌آورد.
*خیلی از خودت تعریف نمی‌کنی؟
نیازی نیست چیزی را ثابت کنم نسل فعلی مسی و رونالدو را می‌بینند ولی ابراهیم تهامی را ندیده‌اند. نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم ولی من فوتبالیست خوبی بودم، این را درنظر بگیرید که آن زمان کیفیت زمین‌ها در شهرهای مختلف چقدر بد بود ولی با آن شرایط بازی می‌کردم و می‌درخشیدم.
*پیشنهاد اروپایی هم داشتی؟
پیشنهاد مستقیم و رسمی از اروپا نداشتم. دوستی داشتیم که در اسپانیا زندگی می‌کرد و بازی‌های مرا دیده بود، او گفت که می‌تواند من را به رئال‌مادرید معرفی کند ولی حرفش را جدی نگرفتم. آن زمان فوتبال اروپا مثل الان آب و تاب نداشت، در ضمن من تعصب زیادی به استقلال اهواز داشتم و دوست داشتم در این تیم بمانم. البته به‌صورت قرضی راهی نادی ساحل کویت شدم و یک فصل بعد می‌خواستم با تیم نادی کویت قرارداد امضا کنم ولی در نهایت باشگاه استقلال اهواز با حضورم در این تیم مخالفت کرد. من سال‌74 برگشتم و در آن فصل جزو بهترین‌های فوتبال ایران بودم. علیرضا منصوریان مرد سال فوتبال ایران شد و من و کریم باقری هم دوم شدیم ولی می‌توانستند من را به‌عنوان نفر اول انتخاب کنند.