بزرگنمايي:

پیام خوزستان - به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام حامد تقدیری رئیس بنیاد نوجوان سازمان تبلیغات اسلامی در یادداشتی به مناسبت ایام اعتکاف که در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است، نوشت:
جلوی مسجد ایستاده بودم که پیرزن جلو آمد و با دهانی که چادرش را به دندان گرفته بود و بقیه چادرش را به کمرش گره زده بود و هر دو دستش از لحاف و وسیله پر بود، به من گفت: حاج آقا ممنونم که بهتون زنگ زدم و قبول کردید پسرم بیاد اعتکاف.
تا اومدم بگم من در اعتکاف این مسجد کاره‌ای نیستم و خودم هم پسرم رو آوردم پیرمرد پشت سر پیرزن جلو اومد و با دستانی پر و نفس زنان گفت: حاج آقا این علی آقا رو به مسیر خدا هدیه کردیم. مواظبش باشید.
مسجد جا نداشت. هر سه طبقه از نوجوان‌هایی که حالا حال خاصی داشتند، پر شده بود. حس انقطاع از خانواده و دنیا را می‌شد از چشم‌هایشان خواند. حتی از موبایل‌ها هم خبری نبود که جمع آسمانی نوجوانان را بهم بزند.
نیمه‌های شب، بعضی از نوجوان‌ها خوابیده بودند، اما صحنه‌هایی بیشتر جلوه می‌کرد. می‌دانم تاریخ برای ثبت خلوت‌های نماز شب نوجوانان فهم ندارد، اما نمی‌دانم چرا دوربین‌ها یادشان رفت در زمانی که روایت دشمن از نوجوانان، روایت غیر دینی و غیر انقلابی است، این انس و رفاقت با خدای مهربان را به تصویر بکشد. همان موقع که الهی العفو آرام نوجوانان در میان مسجد، صدای الهی العفو رزمندگان نوجوان در سنگرهای جبهه را یادآوری می‌کرد.
استاد خبرگانی‌مان می‌گفت قبل از انقلاب و اوایل انقلاب اعتکاف اینگونه نبود. نهایتاً چند نفر از علما و پیرمردها و اساتید در مسجد امام حسن عسکری (ع) معتکف می‌شدند. استاد می‌گفت: روایت اعتکاف، روایت پیشرفت معنوی دل‌های مردم است. روایت این است که انقلاب اسلامی چقدر دل‌های پاک نوجوانان را با خدا گره زده که این همه اعتکاف نوجوانی در کشور بر پا می‌شود. استاد می‌گفت: برای این اعتکاف‌ها خوب خادمی کنید، خوب برنامه‌ریزی کنید که گام مهمی در تربیت جوانان گام دوم انقلاب اسلامی است.
راستش را بخواهید دلم گوشه‌ای از مسجد اعتکافی نوجوانان را می‌خواهد. گوشه‌ای که کسی سراغم نیاید تا بتوانم زار زار اشک بریزم و فریاد توبه به درگاه الهی ببرم از این همه ظرفیت و شوق حرکتی نوجوانان و کوتاهی‌های ما. دلم می‌خواهد به درگاه الهی التماس کنم که ما را هم با این نوجوانان معتکف، در هم بخرد. در هم ببرد.
ما با اعمال ام داوود از زندان نفس و دنیای‌مان نجات پیدا نمی‌کنیم. چنان در سلول‌های خود گیر کرده‌ایم که به هر دری برای نجات می‌زنیم. پنجره اعتکاف‌ها و اربعین‌ها برای ما نوری پر امید برای نجات است. پنجره‌ای که وقتی از آن می‌نگریم می‌بینیم چقدر نوجوان زودتر از ما دل را آسمانی کرده‌اند.
ما با دیدن این نوجوانان به آینده انقلاب اسلامی دلمان قرص می‌شود. این‌ها، راه الهی و انقلاب اسلامی و مقاومت را جدی گرفته‌اند.
کد خبر 6348822