بزرگنمايي:
پیام خوزستان - خبرآنلاین / دستیار اجتماعی رییس‌جمهور نوشت: ما به اصلاحات سخت اقتصادی، بهبود وضعیت اجتماعی، زیستن آسوده مردم در جامعه و حضور در اقتصاد جهانی نیاز داریم.
علی ربیعی دستیار اجتماعی رییس‌جمهور در کانال تلگرامی خود نوشت:
وفاق با جامعه را دریابید
" alt="پیام خوزستان" width="100%" />
آقای رئیس‌جمهور پزشکیان! می‌خواهم شرحی از وضعیت امروز جامعه و آنچه در آن می‌گذرد را برای شما گزارش کنم:
این روزها با افراد زیادی با نگرش‌های مختلف صحبت می‌کنم: انقلابیون قدیمی، دلسوزان بی‌قصد و غرض، حتی ایثارگران، روشنفکران، جامعه‌شناسان، صاحبنظران علوم سیاسی، اقتصاددان‌ها، صنعتگران، تولیدکنندگان، اعضای هیات علمی و…
قابل تأمل است که همه این افراد در خصوص یک جمله متفق‌القول هستند: «این روندها باید اصلاح شود؛ به این شکل نمی‌شود ادامه داد.» به رغم اینکه طیف مختلفی از دیدگاه‌ها درباره اینکه چه باید کرد وجود دارد اما در این گزاره که «اینگونه نباید باشد»، اشتراک نظر وجود دارد.
البته جامعه مدت‌هاست این مفهوم را به طرق مختلف احساس و درک کرده است. هشدارها نیز از درون جامعه با نشانگرهای مختلف در حال بروز است. نتایج سنجش‌ها و تحقیقات، چندین سال است که همین دریافت را تایید می‌کنند. اقتصاددانان مستقل هم با انجام مطالعات در خصوص آینده اقتصاد، نرخ کنونی دلار را در صورت تداوم این وضعیت پیش‌بینی می‌کردند. کارشناسان و نخبگان حوزه انرژی سال‌هاست که گوشزد می‌کنند در آینده‌ای نه چندان دور، مخازن نفت نیز تهی شده و باید نفت را هم از خارج وارد کنیم! در صورت عدم تزریق گاز به چاه‌های نفت، بخش اعظمی از نفت که میراث نسل‌های آینده است به طور همیشگی غیرقابل استفاده خواهند ماند.
در این حوزه‌ها، مطالعات و نقدهای بسیاری وجود دارد و مثال‌های متعددی می‌توان طرح کرد. سال‌هاست که نرخ سرمایه‌گذاری منفی شده، اصطکاک بالا رفته، بوی پوسیدگی و کهنگی از بسیاری از زیرساخت‌های صنعتی به مشام متخصصان و عموم جامعه می‌رسد. فرسودگی اجتماعی نیز به طور چشمگیری قابل مشاهده است. سال‌هاست نتایج سنجش‌ها، نشان‌دهنده کاهش سرمایه اجتماعی، کاهش اعتماد، افزایش آسیب‌های اجتماعی و ناامنی‌های روانی است.
یکی از مهم‌ترین مباحث، تحولات ارزشی است که در جامعه صورت گرفته است؛ هرچه رو به جلو می‌رویم، ارزش‌های دینی، منفعلانه‌تر عمل می‌کنند. من لائیسیته شدن ایران را قبول ندارم اما با وجود اینکه جامعه ایران همواره جامعه‌ای با بنیان‌های مذهبی بوده اما در شرایط پدید آمده در ایران امروز، کارکردهای آرمانی دین کمرنگ می‌شود. ارزش‌های دینی که همواره انسجام و اخلاق در مناسبت‌های اجتماعی را تولید و حمایت می‌کرد، با گذر زمان ضعیف‌تر عمل می‌کند.
امروز من بسیاری از افراد را می‌بینم که نگران دین و اسلام هستند.
حال در این میان، برخی هنوز هم در خصوص علت پدید آمدن چنین وضعیتی به دنبال توجیه و فرافکنی هستند! و علت چنین شرایطی را سیاست‌های برخی از دولت‌ها می‌دانند، هرچند هشت سال دولت نهم و دهم و نزدیک بیش از سه سال دولت سیزدهم را هم کاملا از تاریخ دولت‌ها جدا کرده و درصدد هستند نتیجه این امر را به پدیده موهومی به نام ناتوانی دولت‌هایی که آنها در آن حضور نداشته‌اند، گره بزنند. اتفاقا بیشترین روندهای نامطلوب و جدایی‌ها در همین دوره‌ها شکل گرفته است.
آقای رئیس‌جمهور؛ اگر شرایط تغییر نکرده و اصلاح نشود با سرنوشتی همراه با کاهندگی روزافزون، ضعیف و تهی شدن از درون مواجه می‌شویم و این همان بدخواهان تاریخی ایران است. ما به اصلاحات سخت اقتصادی، بهبود وضعیت اجتماعی، زیستن آسوده مردم در جامعه و حضور در اقتصاد جهانی نیاز داریم.
من معتقدم هیچ عامل بیرونی نمی‌تواند تغییرات دلخواه خود را در ایران ایجاد کند؛ آن را اشغال کرده و یا کاری مانند براندازی مستقیم را سامان دهد.
ظرفیت‌های درونی ایران، اعتقادات و بن‌مایه‌های مذهبی ایرانی‌ها، وطن‌دوستی و وطن‌پرستی به‌رغم همه نقدها و نارضایتی‌ها، عواملی هستند که تاثیر بیرونی بر داخل را ضعیف می‌کنند اما در صورت تداوم وضعیت کنونی، شرایطی پدید می‌آید که با کاهش اعتماد، ناامیدی از آینده و ضعف اقتصادی، جامعه روزبه‌روز ضعیف‌تر شده و در وضعیت «جامعه ضعیف» همچون موم، هرگونه اتفاقی را می‌توان متصور شد.
حال چه باید کرد؟ در گام اول مسیر درست همان مسیری است که شما در ایجاد کابینه در پیش گرفته‌اید. خیلی‌ها به وفاق نقد دارند. عده‌ای آن را بی‌مبنا می‌دانند، عده‌ای آن را با ایدئولوژی اشتباه گرفته‌اند. برخی درصددند از درون وفاق، مفاهیم پیچیده و غریب استخراج کنند و نیز متاسفم برخی تریبون‌هایی که باید وحدت‌بخشی کنند ، وفاق را با تعابیری مانند نفاق معنا می‌کنند. وفاق، همان با هم‌بودگی است؛ همان «همه با هم» است. همان مفهومی است که اگر تمام ایرانیان با همه ظرفیت‌شان در کنار هم قرار بگیرند، آنگاه است که می‌توان کاری کرد. وفاق یعنی فهم مشترک همه از مسائل؛ و فهم مشترک این که «این مسیر کنونی قابل دوام نیست و باید کاری کرد».
نباید اجازه بدهید که وفاق فقط در سطح سیاسی تعریف شود. گام دوم عمق‌بخشی اجتماعی به وفاق است. متاسفم که عده‌ای می‌خواهند وفاق را در همین سطح متوقف کنند. وفاق یک نظریه و روش برای حل مسائل ایران است با مشارکت دادن از هر کسی که توانی دارد؛ وفاق باید مرزها جناح‌ها را بشکافد و افراد با هر دیدگاه و گرایش و قومیت و تفکری در سبد ظرفیت ایرانیان برای حل مسائل کشور قرار گیرند.
مسیری که در انتصابات و بکارگیری افراد از همه جناح‌ها طی شد با همه کم و زیادی، مسیر درستی است اما دو ملاحظه دارم: نخست آنکه محدود به جناح‌ها سیاسی نشود و سپس باید مراقب باشیم که وفاق تبدیل به ابزار سیاسی برای عده‌ای نشود که یا به نمایندگان و یا به جناح‌های سیاسی برای ماندگاری بیشتر خودشان در عرصه، باج بدهند. معتقدم وفاق جای باج دادن برای راضی نگه داشتن مخالفان و ماندن در مناصب برای هیچ کسی نیست. این رویه باعث فشار بیشتر به دولت می‌شود.
فرصت زیاد نیست. برخی‌ها با دلایل موهوم، از پذیرفتن این امر که وضع کنونی بیشتر حاصل تفکرات و عملکرد و مانع‌سازی‌های آن‌هاست، سر باز می‌زنند؛ حاصل ماندن این افراد در قدرت به قیمت عدم مشارکت جامعه و خالی کردن عقبه نظام است.
جناب رئیس‌جمهور پزشکیان: لطفا دیگر معطل این افراد نشوید. تاکنون در مسیر درست قرار گرفته‌اید. نباید در دام جوسازی افرادی که تخریب را شروع کرده‌اند افتاد. اینها به قیمت ناامید کردن مردم و ضعیف شدن عقبه نظام و انقلاب، همچنان می‌خواهند در ساخت قدرت باقی بمانند. ماندن در قدرت را به ایدئولوژی خود تبدیل کرده‌اند. اینها گاهی به ظریف و مسیر ظریف حمله می‌کنند، گاهی مصاحبه شما در خصوص مسیر درست مذاکره با عزت در جهت پویایی ایران را مورد هجمه قرار می‌دهند؛ در مقابل فیلترینگ بی‌خاصیت و اف‌ای‌تی‌اف با تعابیر و تفاسیر من‌درآوردی فلسفه درست می‌کنند. معطل این افراد نشوید. کسانی که دیگر قصد همراهی با شما را ندارند. مردم چه آنانی که به شما رای داده‌اند و چه آنها که به شما امید بسته‌اند، در این مسیر که سربلندی ایران، رشد و شکوفایی کشور و احساس خوب به انقلاب اسلامی باشد، با شما همراهند و رضایت خدای متعال نیز در همین است.