پیام خوزستان - ایسنا / شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که قصه ساده و عامیانه‌ای مانند «شنگول و منگول» باعث کشف استعداد یک هنرمند جوان شود؛ اما نگاهی نو و متفاوت به این داستان تکراری، سبب کشف استعدادی شد که حالا جزو چهره‌های توانمند تئاتر ما به شمار می‌آید.
محمد مساوات، یکی از استعدادهای شناخته‌شده تئاتر ایران است. نویسنده و کارگردانی که بدون بهره‌گیری از چهره‌های شناخته شده و بازیگران مشهور در فاصله حدود یک دهه به برندی در تئاتر ایران تبدیل شد که تنها نام خودش برای جذب تماشاگر کافی است.
او این روزها دو نمایش از آثار پیشین خود را در مجموعه تئاتر «لبخند» روی صحنه برده است.

نمایش «بی‌پدر» و «خانه وا ده» دو کاری است که مساوات پیش‌تر آنها را اجرا کرده است و حالا دوباره آنها را روی صحنه می‌برد.
اولین اجرای نمایش «خانه وا ده» به 10 سال پیش بازمی‌گردد. مساوات که در آن مقطع به واسطه دو نمایش قبلی‌اش «بازیخانه قیاس‌الدین مع‌الفارق» و «قصه ظهر جمعه» شناخته شده بود، این نمایش را پاییز سال 93 در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه برد. نمایشی که توفیقات دو کار پیشین او را در بر نداشت ولی برای تماشاگران حرفه‌ای تئاتر اثری قابل تامل بود.

اجرای اول نمایش «خانه وا ده» در تماشاخانه ایرانشهر
اما با نمایش «بی‌پدر» بود که برای اولین بار اجرای نمایشی از او به دلیل استقبال تماشاگران در چند نوبت تمدید شد.
«بی‌پدر» ظاهرا از داستان عامیانه «شنگول و منگول» الهام گرفته شده بود ولی خشونتی غریب را عریان می‌کرد. این نمایش بهار سال 96 در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و با اجرای آن محمد مساوات به عنوان یک برند در تئاتر مطرح شد.
او بعد از آن، نمایش‌های دیگری همچون «این یک پیپ نیست»، «قرب آن گاه»، «بیگانه در خانه» و «شکوفه‌های گیلاس» را روی صحنه برد.
«این یک پیپ نیست» و «قرب آن گاه» در تئاتر مستقل اجرا شدند و دومی نمایشی خاص بود و گفته می‌شد نوعی تئاتر ترسناک است و تماشای آن برای بیماری قلبی ممنوع شده بود.

اولین اجرای نمایش «بی‌پدر» در تالار قشقایی تئاتر شهر
«بیگانه در خانه» اما نمایشی بود که بعد از سال‌ها با بازیگری مشهور روی صحنه رفت. هرچند که بسیاری از تماشاگران از حضور این تماشاگر مشهور بی‌خبر بودند.
مساوات که در آن سال‌ها از کار کردن با بازیگران شناخته شده تئاتر، دوری کرده بود، در این نمایش، نقش یک پیرزن را به نوید محمدزاده سپرد.
این اثر نمایشی سال 98 روی صحنه رفت و نوید محمدزاده برای بازی در ان صورت خود را پوشانده بود تا چهره‌اش دیده نشود.
سال 1401 با اجرای نمایش «شکوفه‌های گیلاس» برای مساوات همراه شد؛ نمایشی که جزو گونه‌های نمایشی شرقی محسوب می‌شد و ابتدا در تماشاخانه ایرانشهر و بعد از آن در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت.

مساوات بعد از آن نمایش دیگری را روی صحنه نبرد و بیشتر وقت خود را به آموزش هنرجویان اختصاص داد.
حالا او با نمایش‌های «خانه وا ده» و «بی‌پدر» روی صحنه است.
در کارنامه تئاتری او نویسندگی و اجرای نمایش‌های دیگری چون « ارتش میرزا ملکم خان بلوکباشی»، «یافت آباد»، «عکس اتفاق عزیز»، «بیضایی» هم دیده می‌شود.
مساوات که نمایش‌های خود را با گروه تئاتر رادیکال 14 می‌سازد، برای اجرای آثارش، شیوه‌های اجرایی گوناگونی را آزموده است.
او در هفدهمین جشن سالانه منتقدان و نویسندگان تئاتر ایران جایزه نخست را برای اجرای دو نمایش «این یک پیپ نیست» و «بی‌پدر» از دستان اصغر فرهادی دریافت کرد.
نمایش «خانه وا ده» با بازی مجید عسگری، احسان بهلولی، علی ‌محمودی، محمد ‌علی ‌محمدی، نیما نوری زاده، سیامک ‌اخوان، محمد موسا خانی روی صحنه می‌رود و دیگر اعضای گروه اجرایی آن به شرح زیر هستند:
طراح صحنه: سعید ‌حسنلو، آهنگساز: عیسی حبیب زاده، طراح لباس: سمانه ‌احمدی ‌مطلق، عکاس: مهرداد متجلی، گرافیک: محمد ‌مساوات، طراح نور: علی ‌کوزه‌گر، طراح گریم: تینا ‌بخشی، مدیر تولید: داوود ‌ونداده، دستیار کارگردان: مسعود اله دادی و ...
این نمایش هر شب ساعت 18 و سی و به مدت 100 دقیقه روی صحنه می‌رود.

نمایش «بی‌پدر» با بازی علیرضا ‌گلدهی، میلاد آریافر، حسین منفرد، ابراهیم نائیج، علی ‌حسین ‌زاده، ابراهیم ‌عبدی روی صحنه می‌رود و دیگر اعضای گروه اجرایی آن به شرح زیر هستند:طراح صحنه و گرافیک: محمد ‌مساوات، آهنگساز:عیسی حبیب زاده، طراح لباس: سمانه ‌احمدی ‌مطلق، عکاس: مهرداد متجلی، طراح نور: علی ‌کوزه‌گر، طراح گریم: تینا ‌بخشی، مدیر تولید: داوود ‌ونداده، دستیار کارگردان: مسعود اله دادی و ...
این نمایش هر شب ساعت 21 و به مدت 2 ساعت روی صحنه می‌رود.