بزرگنمايي:

پیام خوزستان - فیلم نیوز / قسمت دوم سریال «تاسیان» به کارگردانی تینا پاکروان در پلتفرم فیلمیو منتشر شده و ماجراهای اصلی تازه از این قسمت به جریان افتاده است. در هفته‌ای که گذشت سریال با اعتراض‌هایی همراه بود. برخی نسبت به تصویر کشیده شدن دخترهای بی‌حجاب و سکانس‌های مرتبط با جشن تولد معترض شده و نوشته بودند که سریال قصد داد این مسائل را در جامعه ترویج کند. این درحالی است که در اکثر سریال‌ها حتی آنهایی که در تلویزیون با تمرکز روی ماجراهای ایران پیش از انقلاب ساخته شده با این مسائل روبه‌رو بوده‌ایم و تازگی ندارد. امیدواریم بلایی که این اعتراض‌ها سر «سرزمین مادری» کمال تبریزی آورد، این‌بار برای «تاسیان» تکرار نشود.
ماجرای سریال «تاسیان» در سال 1356 روایت می‌شود و یک عاشقانه را در دل بستر تاریخ آن دوره به تصویر می‌کشد.
وقتی از سال 1356 صحبت می‌کنیم یعنی با ماجراهایی مواجهیم که پیش از وقوع انقلاب رخ داده و کارگردان ناگزیر است برای باورپذیری روایتش آنها را دقیق به تصویر بکشد.اگر به خاطر داشته باشیم در سریال «نفس» جلیل سامان که از شبکه یک پخش می‌شد هم برای بازسازی واقعیت خیابان‌ها، تمهیدهایی در نظر گرفته شده بود و ما زنان بی‌حجاب را با همان استایل واقعی‌شان در آن زمان می‌دیدیم. مگر وقتی سریال جلیل سامان منتشر شد اتفاقی افتاد که حالا نگران اشاعه فرهنگ نادرست باشیم؟ در همین جشنواره‌ای که به تازگی پشت سر گذاشتیم در فیلم تحسین شده و استراتژیک «1968» نیز کارگردان برای باورپذیر کردن سکانس‌های مربوط به هتل و خیابان‌های تهران در دوره پهلوی ازتمهیداتی چون بازیگر زن غیر مسلمان و یا کلا‌ه‌گیس بهره برده بود.
یا مگر بارها در سریال‌هایی که روایتی از ماجراهای قبل از انقلاب بوده، تصاویری از مشروب خوردن و مست شدن آدم‌ها ندیده‌ایم که حالا تا این حد برایمان عجیب به نظر می‌رسد؟ شاهد مثال سریال ماندگار و تحسین شده «در چشم باد» که در آن در چند سکانسی شاهد مستی برخی از شخصیت‌ها بودیم.
مسئله مهم‌تر اینکه تمام این اعتراض‌ها متعلق به یک سکانس بسیار کوتاه است که آمده تا مخاطبان با حال‌وهوای شخصیت‌ها و طبقه اجتماعی‌شان مواجه شوند و پیش‌زمینه‌ای است برای ورود به ماجراهای بعدی. حالا تازه از قسمت دوم قرار است وارد ماجراها شویم و ببینیم در ادامه چه اتفاق‌هایی رخ خواهد داد.
این اولین باری نیست که با نمایش قسمت ابتدایی یک سریال، با چنین واکنش‌های اعتراضی عجیبی روبه‌رو می‌شویم. سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی دقیقا از همین واکنش‌های ناگهانی و بدون صبر و تحمل آسیب دید. سریالی که سال‌ها گذشت تا بالاخره با نام جدید «سرزمین مادری» روی آنتن رفت. وقتی قسمت‌های ابتدایی آن پخش شد همه سوالشان این بود که واقعا چرا باید چنین اثری توقیف می‌شد؟ سریالی که با حذف دو دیالوگ و اصلاح جزیی مشکلش برطرف می‌شد و ده سال در توقیف نمی‌ماند؟

پیش از این با سریال «خاتون» به کارگردانی تینا پاکروان روبه‌رو بودیم؛ یک سریال تاریخی که در زمان خود با استقبال بسیار زیادی روبه‌رو شد. حالا دیگر با استناد به آن سریال مطمئنیم پاکروان در زمینه ساخت یک اثر تاریخی قدرتمند عمل کرده و نمی‌شود با تماشای یک قسمت راجع به اثرش موضعی گرفت.
حالا با انتشار قسمت دوم و به جریان افتادن داستان‌ها امیدواریم خیلی زود این موج اعتراضی فروکش کند. بهرحال همه می‌دانیم که توقیف سریال خوش‌ساختی مثل «سرزمین مادری» تا چه حد اشتباه بود و کاش یک بار دیگر آن اشتباه را تکرار نکنیم.