بزرگنمايي:
پیام خوزستان - حادثه روستای «کویا» نشان داد که مقاومت مردمی در سوریه یک واقعیت میدانی و اجتماعی غیر قابل انکار است.
در همین حال، دولت تازه‌کار سوریه که تا همین اواخر سکوت پیشه کرده بود، اکنون تنها به هشدار و صدور بیانیه بسنده می‌کند، در حالی که برخی تحلیلگران معتقدند گزینه‌های دمشق محدود است، برخی نیز معتقدند که شورشیان حاکم بر دمشق اراده‌ای برای مقابله با اشغالگری ندارند.
دراین میان مقاومت مردمی واقع‌بینانه‌ترین گزینه برای مقابله با تجاوزات اسرائیل به شمار می‌رود، مشابه آنچه دو روز پیش رخ داد؛ زمانی که یک یگان نظامی اسرائیلی قصد نفوذ به روستای کویا در غرب درعا را داشت، اما با مقاومت مردمی روبه‌رو شد.
پس از ناکامی در نفوذ زمینی، ارتش اشغالگر حملات هوایی گسترده‌ای را علیه روستا ترتیب داد که به یک کشتار جمعی منجر شد. در این حمله، چندین غیرنظامی از جمله زنان و کودکان جان باختند. شدت بمباران موجب موجی از آوارگی ساکنان منطقه شد و خانواده‌های بسیاری مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.
در این میان در ماه‌های اخیر، جنوب سوریه شاهد شکل‌گیری و تقویت مقاومت مردمی در برابر اشغالگری اسرائیل بوده است. با وجود عدم تمایل دولت جدید سوریه برای مقابله مستقیم با اسرائیل، مردم محلی این مناطق با اقدامات متعددی نشان داده‌اند که آماده دفاع از سرزمین خود هستند.
یکی از نمونه‌های بارز این مقاومت، تشکیل گروهی به نام «مقاومت سوریه» است که در بیانیه‌ای اعلام کرده‌اند: «اجازه نمی‌دهیم اسرائیل سرزمین ما را اشغال کند و ما با کمین‌های دقیق و حملات غافلگیرانه مراقب شما و گروه‌های الجولانی خواهیم بود.»
این گروه اخیراً مسئولیت حمله به نیروهای اشغالگر در حومه قنیطره را بر عهده گرفته است. این اولین باری است که پس از تهاجم اسرائیل به خاک سوریه، نیروهای اشغالگر مورد حمله قرار می‌گیرند.
علاوه بر اقدامات مسلحانه، تظاهرات گسترده‌ای نیز در شهرها و روستاهای جنوب سوریه علیه اشغالگری اسرائیل برگزار شده است. معترضان با شعار «اسرائیل از سوریه بیرون برو» خواستار خروج کامل نیروهای اشغالگر از جنوب کشور شدند.
در روستای «المعلقه»، اهالی با رد کمک‌های غذایی ارتش اشغالگر اسرائیل، از نظامیان اسرائیلی خواستند هرچه سریع‌تر خاک سوریه را ترک کنند.
دولت شورشیان سوریه و هم‌پیمانان عربی آن تلاش کرده‌اند مسیر دیپلماتیک و شورای امنیت را برای جلوگیری از اشغالگری بپیمایند؛ از این رو در جلسه‌ای که سه‌شنبه گذشته در شورای امنیت برگزار شد و از آن به‌عنوان نشستی «طوفانی» یاد می‌شود، اکثریت اعضای شورا از اسرائیل خواستند تا به حاکمیت سوریه و تمامیت ارضی آن احترام بگذارد و به منطقه حائل که طبق توافقی 50 ساله تعیین شده بود، بازگردد؛ توافقی که تل‌آویو پس از سقوط دولت بشار اسد در هشتم دسامبر گذشته (18 آذر 1403) آن را نقض کرد.
سه کشور عضو دائم شورای امنیت یعنی فرانسه، چین و روسیه، تجاوزات مستمر اسرائیل به سوریه را محکوم کرده و خواستار خروج فوری اسرائیل از مناطق اشغالی جدید شدند.
این موضع می‌تواند فشار بر تل‌آویو را افزایش دهد، اما واقعیت امر این است که فشار دیپلماتیک در عمل مانعی بر سر راه توسعه‌طلبی اسرائیل در سوریه نخواهد بود؛ به ویژه اینکه تل‌آویو، حمایت تمام‌قد واشنگتن را در کنار خود دارد.
نکته قابل توجه در این نکته است: اسرائیل از آن رو دست به اشغالگری در جنوب سوریه زده که به زعم خود گمان می‌کرد هیچ مقاومتی پس از سقوط دولت بشار اسد در جنوب سوریه مانع کارش نخواهد شد و اکنون از اتفاقات روستای «کویا» و چند رخ‌داد مشابه در هفته‌های گذشته در جنوب سوریه شگفت‌زده شده است.
از این رو فرماندهی منطقه شمالی ارتش اسرائیل روز چهارشنبه نشستی برای ارزیابی وضعیت برگزار کرد. رژیم اشغالگر تحولات اخیر را «خطرناک‌ترین حادثه» در جولان اشغالی از زمان سقوط دولت بشار اسد و تسلط ارتش اسرائیل بر برخی مناطق آن سوی مرزهای بلندی‌های جولان توصیف کرده است.
عبدالله الأسعد، تحلیلگر مسائل نظامی، در گفت‌وگو با وبگاه العربی الجدید تأکید کرد که «دو گزینه رسمی و مردمی» برای مقابله با تجاوزات اسرائیل وجود دارد که اکنون عمق جغرافیای سوریه را هدف قرار داده است.
وی اظهار داشت: «دولت سوریه در حال حاضر از مسیر دیپلماتیک و مراجعه به شورای امنیت و سازمان‌های بین‌المللی برای متوقف کردن حملات اسرائیل استفاده می‌کند.»
او این گزینه را به شدت ناکافی دانست و تأکید کرد که دولت حاکم بر دمشق باید «دست مردم سوریه را برای مقاومت در برابر تجاوزات اسرائیل باز بگذارد.»
الأسعد افزود: «مردم درعا زمین‌های خود را به اسرائیل واگذار نخواهند کرد و آماده‌اند تا مقاومتی گسترده برای حفظ سرزمین‌هایشان تشکیل دهند».
او گفت: «آنها سلاح و انگیزه لازم برای مقابله با نیروهای اسرائیلی را دارند.»
به باور کارشناسان، گزینه «مقاومت مردمی» در شرایط کنونی «واقع‌بینانه‌تر» از گذشته به نظر می‌رسد، به‌ویژه با توجه به «افزایش نارضایتی عمومی در درعا و مناطق اطراف آن» در پی تجاوزات اسرائیل به سوریه. این مقاومت، در صورت برخورداری از حمایت داخلی، می‌تواند به یک «نیروی بازدارنده مؤثر» در برابر تلاش‌های اسرائیل برای گسترش نفوذ و تحمیل واقعیت جدید در مناطق اشغالی تبدیل شود.
افزون بر این، مقاومت مردمی می‌تواند به‌عنوان «ابزاری برای اعمال فشار بر جامعه جهانی» جهت مهار تجاوزات اسرائیل عمل کند
منبع: فارس