چاپ

پیام خوزستان - آخرین خبر / در دو ماهه مهر و آبان 1403، شرکت فولاد خوزستان توانست تولید فولاد میانی خود (بیلت، بلوم و اسلب) را به رقم 657،236 تن برساند که این رقم از تولید چهار ماهه ابتدای خرداد تا انتهای شهریور سال جاری، که تنها 542،005 تن بود، بیشتر است. این جهش قابل توجه در تولید، پرسش‌هایی را درباره علل این افزایش مطرح می‌کند.
مهم‌ترین عاملی که باعث این تفاوت شد، محدودیت‌های بی‌سابقه برق در چهار ماهه ابتدای خرداد تا انتهای شهریور سال 1403 است. در این دوره، فولاد خوزستان با محدودیت بی‌سابقه برق مواجه بود که این مسئله تاثیر مستقیمی بر روند تولید این شرکت داشت. در حالی که تولید فولاد خوزستان در چهار ماهه خرداد تا شهریور تحت تاثیر این مشکلات کاهش یافته بود، در دو ماه مهر و آبان شرایط تولید با تامین پایدار برق به وضعیت عادی بازگشت و این شرکت توانست تولید خود را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

در مجموع، فولاد خوزستان در شش ماه نخست سال 1403 موفق به تولید 1،230،894 تن فولاد میانی شد. این در حالی است که تولید دو ماه مهر و آبان امسال این شرکت، معادل 53.4 درصد از کل تولید شش ماهه نخست سال بوده است. این آمار نشان‌دهنده رشد بسیار بالای تولید فولاد خوزستان در دو ماه اخیر است که قابل توجه است و نگاه ما را به تبعات مخرب محدودیت‌های برق در نیمه نخست امسال معطوف می‌کند.
اگر محدودیت‌های برق در فصل گرم سال 1403 وجود نمی‌داشت و فولاد خوزستان می‌توانست همچون دو ماه مهر و آبان تولید کند، تولید سالانه این شرکت به رقم 3،943،416 تن می‌رسید. علاوه بر این، با توجه به اینکه ماه‌های نیمه اول سال 31 روزه هستند، احتمالاً تولید فولاد خوزستان در صورت رفع محدودیت‌های انرژی به راحتی از مرز 4 میلیون تن نیز عبور می‌کرد.
این تغییرات چشم گیر در تولید در شرایط پایداریِ تامین برق، نشان‌دهنده پتانسیل بالای فولاد خوزستان است. در صورتی که مشکلات مربوط به تامین انرژی برطرف شود، این شرکت قادر خواهد بود تا به سطوح تولیدِ به مراتب بالاتری دست یابد و فواید این امر به کل اقتصاد کشور خواهد رسید.
در واقع، تولید فولاد خوزستان در دو ماهه مهر و آبان 1403 به وضوح نشان‌دهنده توانمندی بالای این شرکت در شرایط بهینه است. اگر محدودیت‌های انرژی برطرف شود، این شرکت قادر خواهد بود به تولید سالانه‌ای بیش از 4 میلیون تن (بیش از ظرفیت اسمی این شرکت) دست یابد که این موضوع می‌تواند تأثیرات مثبت قابل توجهی در بازار داخلی فولاد، درآمدهای ارزی حاصل از صادرات فولاد و در نهایت اقتصاد کشور داشته باشد.