پیام
خوزستان - دشت
خوزستان که روی یک تمدن باستانی مهم، یعنی تمدن عیلام آرمیده. در فصل زمستان گرم و معتدل است و جان میدهد برای یک برنامه سفر چند روزه.
اندیمشک بعنوان دروازه ورودی
خوزستان و شمالی ترین شهر این استان دارای جاذبه ها و نقاط دیدنی است که هرساله خیل عظیمی از مسافران را به خود جذب می کند. این شهر در کنار خرابه های شهر قدیم (لور) و اری ترین احداث شده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
لور شهری آباد بود که جغرافی نویسانی چون اصطخری و مقدسی از آن نام برده اند.
گویا شهر لور تا قرون وسطی از آبادی بهرهمند بود و پس از آن رو به ویرانی نهاده است.
اندیمشک در دوره قاجاریه و در حکومت حاج صالح خان مکری با ساختن قلعه ای اهمیت پیدا کرد و صالح آباد نامیده شد، سپس به
اندیمشک تغییر نام یافت. مردم این شهر در گذشته در کپرها، چادرهای ساده و بعدها در خانه های گلی زندگی می کردند، ولی امروزه رشد و توسعه قابل توجهی یافته است.
اما
اندیمشک از شمال به استان لرستان و به شهرستان پلدختر و در استان
خوزستان با شهرهای
دزفول و
شوش همسایه است و در جاده ترانزیت جنوب به مرکز کشور است. راه آهن سراسری جنوب به شمال از
اندیمشک می گذرد و مردم شمال
خوزستان همگی از ایستگاه
اندیمشک استفاده می کنند.
در مسیر مهم ترین جاده و راه آهن ترانزیت جنوب به شمال کشور از دیرباز شهری بوده است متکی به خدمات حمل و نقل. این شهر نقطه پایان کوهستان، نقطه پایان لرستان و نقطه آغاز جلگه و نقطه آغاز
خوزستان است یعنی علاوه بر موقعیت ترانزیت از این ویژگی برخوردار است که یکی از مهم ترین نقاط عطف در کل مسیر دوهزار کیلومتری شریان اصلی جنوب به شمال ایران محسوب می شود.
اندیمشک به واسطه خاک شبه چرنوزیوم نیمه غربی و جنوبی و نیز باغستان های بخش شرقی نیز از استعداد قابل توجهی در بخش کشاورزی برخوردار بوده و همچنین از روزگاران دور کل منطقه الوار گرمسیری و شمال جلگه
خوزستان یکی از مهم ترین مراکز دامداری کشور بوده است.
استقرار صنایع در شعاع مناسبی از پهنه شهر نیز یکی دیگر از نقاط قوت
اندیمشک به شمار می رود. آثار تاریخی منطقه الوار گرمسیری، جاذبه طبیعی سدهای دز و کرخه و همجواری با آثار تاریخی
شوش و
دزفول برای
اندیمشک همچنین موقعیت ویژه گردشگری ایجاد کرده است. از نظر محیطی نیز علاوه بر خاک مناسب، باید به امکان دسترسی به منابع قابل توجه آب با عبور دو رودخانه بزرگ و پرآب کشور از شهرستان اشاره کرد.
در
اندیمشک دشت لاله با زیبایی هایی که همگی طبیعی هستند شامل گل های خودرو در بهار پذیرای گردشگران زیادی از نقاط مختلف کشور از جمله نقاط دیدنی این شهرستان است. بقعه متبرکه حضرت شاهزاده احمد با کوه های بلند «درتاگیره» که در اصطلاح محلی به آن دارتاگریوه می گویند، آبنگون، اییر و کوه های تنگوان در شمال شهرستان از محیط های زیبا و دیدنی شهرستان هستند که در در 720 کیلومتری تهران و 150 کیلومتری اهواز قرار گرفته است.
کرخه، بزرگترین سد ایران رود کرخه با مسافتی حدود 900 کیلومتر از کوههای شمالغرب و و غرب زاگرس تا مرزهای جنوبی ادامه دارد و سد کرخه بزرگترین سد ایران بر روی این رودخانه و
اندیمشک جای گرفته است. رودخانه ای از مناطق میانی و جنوب غربی رشته کوههای زاگرس در نواحی غرب و شمال غرب کشور سرچشمه گرفته و پس از طی مسافتی در حدود 900 کیلومتر در امتداد شمال به جنوب، سرانجام در مرز مشترک ایران و عراق به مرداب هور العظیم می رسد رودخانه کرخه پس از رودخانه های کارون و دز سومین رودخانه بزرگ ایران از نقطه نظر آبدهی محسوب می شود .
ایجاد جاذبه های گردشگری در حاشیه دریاچه 60 کیلومتری همانند ورزشهای آبی، امکانات رفاهی و اجتماعی(دهکده گردشگری) آن از جمله پتانسیل های دیگر این منطقه می باشد. نوع سد کرخه با هسته رسی می باشد.
گوزن زرد ایرانی کرخه به عنوان یکی از چهار منطقه طبیعی کشور شناخته شده است که از نظر زیستمحیطی ارزش فراوانی دارد. کرخه از دو عنصر اصلی رودخانه و جنگلهای اطراف رودخانه تشکیل شده است و از محلی به نام روستای سرخه در جنوب جاده
اندیمشک – دهلران – شروع شده و در امتداد رود کرخه تا روستای «خلاف دو» در شمال
حمیدیه اهواز ادامه مییابد. بیشههای انبوه و بکر کرخه زیستگاه طبیعی منحصر به فرد گونه گوزن زرد در ایران و جهان است. منطقه کرخه با سیزده هزار و بیست و هفت هکتار مساحت شامل دو بخش منطقه حفاظتشده با 9427 هکتار و پناهگاه حیات وحش با 3600 هکتار به لحاظ برخورداری از آب فراوان کرخه و زمینهای حاصلخیز حاشیه آن و شرایط اقلیمی گرمسیری و سایر استعدادهای طبیعی همواره مورد توجه بوده است و در طول تاریخ تمدنهای متنوعی را در خود پرورانده است.
سد دز روی چهل پا سد دز، نخستین سد از رشته سدهای چند منظوره است که بر روی رودخانه دز در 20 کیلومتری شمال شهرستان
اندیمشک ساخته شده است. این سد قبل از آنکه در محل احداث گردد مردم به آن چهل پا می گفتند.
چهل پا کوهی بلند است که روی بدنه آن چهل پله کندهاند تا به کوه راه یافتهاند. محل فعلی این کوه در دیدگاه شماره یک سد قرار گرفته است. کشف محل سد در اردیبهشت 1335 از طریق اکتشافات هوایی صورت گرفت و در پاییز 1336 اولین گروه پیاده جهت مطالعات میدانی به دشت دز رسیدند. شروع مراحل نخستین فعالیتهای ساختمانی منازل، تامین آب، حفر تونل انحرافی در بهمن 1336 شروع شد.
صدور اجازه شروع دومین مرحله فعالیتهای ساختمانی شامل سد، کارخانه برق، سرریزها، مرکز اتصالات در آذر 1338 به انجام رسید. شروع عملیات بتن ریزی در آبان ماه 1340 که در اسفند 1341 ساختمان سد به ارتفاع نهایی خود رسید. و در 23 اسفند ماه 1341 به بهره برداری رسید. همچنین این سد از نظر ارتفاع بدنه و حجم در میان سدهای بتنی کشور مقام اول را دارد. ایجاد جاذبه های گردشگری همانند ورزشهای آبی، صخره نوردی، رستوران و جاذبههای حیاط وحش در دریاچه سد دز از منافع دیگر آن می باشد.
از پل تا قلعه آباره عباس خان یا پل صیحه از دیگر آثار این شهرستان می باشد. پل و کانال انتقال آب آباره در 8 کیلومتری شرق جاده
اندیمشک به
شوش واقع است. این پل 12 دهانه دارد و احتمالاً به قبل از دوره صفوی متعلق می باشد. این پل سنگی و آجری کار انتقال آب از رودخانه دز به این منطقه را بر عهده داشته است. ارتفاع دهانه ها از خیز قوس تا پاکار بین 6/3 و7/3 متر متفاوت است. ضخامت پایه ستون ها حدود یک متر می باشد.
قلعه رزه نیز از جمله آثار دیدنی
اندیمشک می باشد که این کاروانسرا در 50 کیلومتری جاده
اندیمشک به خرم آباد و در 500 متری جنوب شرقی روستای قلعه رزه واقع است. این بنای چهار ایوانی به دوره صفوی تعلق دارد و توسط حسین خان والی پشت کوه ساخته شده است. این بنا 14 اتاق دارد و از مصالح سنگ و گچ بنا شده است.