چاپ

پیام خوزستان - فارس / آلودگی هوای خوزستان سال‌هاست نفس مردم را گرفته، اما همزمان با سفر رئیس‌جمهور، آسمان آبی و هوای پاک به نمایش گذاشته می‌شود؛ این جفایی آشکار به مردم و حقشان برای زندگی در محیطی سالم است.
در ماه‌های اخیر، آلودگی شدید هوا در خوزستان زندگی روزمره را مختل کرده است. مدارس تعطیل شدند، ادارات به دورکاری روی آوردند، و مردم از تنفس در هوای آلوده به تنگ آمدند. اما همزمان با حضور رئیس‌جمهور در استان، ناگهان آسمان آبی و هوای پاک به خوزستان بازگشت.

این تغییر ناگهانی جای تأمل دارد: آیا این بهبودی تصادفی بود یا نتیجه اقدامی از سوی صنایع آلاینده؟خوزستان با صنایع نفت، پتروشیمی و سنگین خود سال‌هاست که میزبان آلودگی گسترده است. این صنایع نه‌تنها سهمی در بهبود محیط زیست و اقتصاد محلی ندارند، بلکه با تولید مستمر آلایندگی، سلامت و معیشت مردم را تهدید می‌کنند.
نکته جالب اما این است که درست پیش از سفر مقامات عالی‌رتبه، فعالیت این صنایع ظاهراً کاهش می‌یابد و هوای پاک به نمایش گذاشته می‌شود.
این اقدام، اگر عمدی باشد، نشان‌دهنده بی‌احترامی به مردم و جفای آشکار به حق آنان برای زندگی در محیطی سالم است.این نمایش‌های موقتی، حقیقت را تغییر نمی‌دهد.
آلودگی هوای خوزستان سالانه هزاران نفر را به بیماری‌های تنفسی، قلبی و حتی مرگ زودرس دچار می‌کند.
مهاجرت‌های گسترده به دلیل شرایط نامناسب زیستی، روند فرسایشی توسعه انسانی و اجتماعی در استان را تشدید کرده است. در این میان، غفلت صنایع از پرداخت حق آلایندگی و عدم سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پاک، بار این بحران را بیشتر کرده است.
چرا اقداماتی که برای بهبود کیفیت هوا در آستانه سفر رئیس‌جمهور انجام می‌شود، در تمام طول سال اجرا نمی‌شود؟ آیا نظارت بر صنایع آلاینده کافی است یا باید قوانین سخت‌گیرانه‌تری وضع شود؟ چه زمانی صنایع حاضر خواهند شد مسئولیت اجتماعی خود را در قبال مردم خوزستان به‌درستی بپذیرند؟ آنچه در خوزستان رخ داده است، نمونه‌ای از مدیریت ناپایدار و کوتاه‌مدت است.
مردم این استان حق دارند از هوایی پاک، شغل‌های محلی پایدار و محیطی سالم بهره‌مند شوند. کاهش موقت آلودگی هوا برای یک سفر، نمی‌تواند جایگزین تعهد به حل ریشه‌ای بحران شود. اگر این نمایش‌ها به پایان نرسد، خوزستان همچنان قربانی اولویت‌های غلط و منافع کوتاه‌مدت خواهد بود.