چاپ

پیام خوزستان - فیلم نیوز / مریلا زارعی در فیلم «موسی کلیم‌الله» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا، چالشی بسیار جدی با نقش مادر موسی دارد. از یک سو به واقعیت‌های تاریخی این شخصیت پایبند است و از سوی دیگر، دردها، رنج‌ها، نگرانی‌ها و استیصال مادری که قرار است از فرزندش دل بکند را به درستی ترسیم کرده است. مریلا زارعی بارها در آثار مهم کارنامه‌اش، ایفاگر نقش مادر بوده است. هربار سعی کرده مادرانه‌ای متفاوت به نمایش بگذارد و موفق بوده است. حالا در «موسی کلیم‌الله» این مادرانه را به اوج رسانده است.
به بهانه اکران فیلم «موسی کلیم‌الله» استقبال بالای مخاطبان از این فیلم، مروری داریم بر مادرانه‌های جذاب مریلا زارعی در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف.
درباره الی | اصغر فرهادی | 1387
«درباره الی» تجربه‌ نفس‌گیری در کارنامه زراعی است.
مریلا زارعی در فیلم «درباره الی» به کارگردانی اصغر فرهادی نقش زنی به نام شهره را داشت. به خاطر رفتن بی‌اطلاع الی، نزدیک است پسرش آرش در دریا غرق شود و به همین دلیل هم نمی‌تواند راحت از این ماجرا بگذرد. بعد از نجات آرش دلش می‌خواهد از آنجا برود و دیگر نمی‌تواند حضور در این جمع و این ویلا را تحمل کند. احساس عدم امنیت جانی پسرش اعصابش را بهم ریخته و به همین دلیل به یکی از عوامل ایجاد آشفتگی و تشنج در این جمع بدل می‌شود. یکی از ویژگی‌های مهم شخصیت شهره با بازی زارعی همین خصلت عصبی بودن است. در شرایطی که همه به خاطر مشکلی که برای الی پیش آمده نگران و هراسان هستند، شهره به خاطر حق مادری‌اش مدام دعوا راه می‌اندازد با همسرش جروبحث می‌کند و اعصاب همه را بیشتر بهم می‌ریزد.
بازار
دعوت | ابراهیم حاتمی‌کیا | 1387
«دعوت» اولین همکاری مریلا زارعی با ابراهیم حاتمی‌کیا ست.
در یکی از اپیزودهای فیلم «دعوت» ابراهیم حاتمی‌کیا، مریلا زارعی نقش زنی را داشت که سال‌ها گمان می‌کرده نازاست و توانایی مادر شدن ندارد. او با مردی متاهل صیغه می‌کند و وقتی می‌فهمد از او باردار است علی‌رغم تلاش‌های مرد برای سقط جنین تمام تلاشش را می‌کند تا بچه‌اش را نگه دارد. در این فیلم با نوع دیگری از مادرانگی مریلا مواجهیم. او با حسرت از مادر شدن حرف می‌زند و وقتی می‌فهمد تا رسیدن به آرزویش فاصله‌ای ندارد، برای نگه داشتن فرزندش می‌جنگد و حتی تا پای مرگ هم پیش می‌رود. زارعی با نگاه‌ و لبخند احساسات مادرانه‌اش را بروز می‌دهد و در نقطه پایانی با اینکه می‌فهمد هیچگاه نمی‌تواند مثل زن‌های دیگر مادر شدن را تجربه کند اما از شنیدن خبر زنده ماندن جنینش نفس راحتی می‌کشد و چهره‌اش تغییر می‌کند.
شیار 143 | نرگس آبیار | 1392
اولین سیمرغ بلورین نقش اول زن را زارعی برای فیلم «شیار 143» به دست آورد.
یکی از مهمترین مادرانه‌های مریلا زارعی در فیلم «شیار 143» با نقش الفت شکل گرفته است. اهمیت شخصیت الفت از این جهت است که شمایلی کاملا ملموس از یک مادر واقعی روستایی ترسیم کرده. زنی که در جوانی با پسرش یونس مثل دوست رفتار می‌کند و کنار او خوش می‌گذراند و با رفتن پسرش یونس به جبهه زندگی‌اش تغییر می‌کند. از جوانی به سمت پیری می‌رود، موهایش سفید می‌شوند و روی چهره‌اش خط و خطوطی شکل می‌گیرند. خودش هم تکیده می‌شود و قوز درمی‌آورد اما باز هم دست از انتظار برنمی‌دارد. وقتی متوجه می‌شود تمام هم‌رزمان یونس شهید یا اسیر شده‌اند دیگر نمی‌تواند روند عادی زندگی‌اش را پی بگیرد. شبانه‌روز دنبال پسرش می‌گردد و حتی یک رادیو به کمرش می‌بندد تا مدام در جریان اخبار رزمندگان قرار بگیرد. مریلا زارعی در این فیلم دو تصویر متفاوت از مادر ارائه می‌کند. مادری جوان، خوشحال و سرزنده و مادری چشم‌انتظار که کمرش خم شده و چهره‌اش بهم ریخته است. ‌در هردو این نقش‌ها کاملا باورپذیر ظاهر شده و احساسات مادرانه را به بهترین شکل و دور از هرگونه اغراق به نمایش می‌گذارد. زارعی برای این نقش سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول جشنواره سی‌ودوم فجر را به دست آورد.
زیر سقف دودی | پوران درخشنده | 1395
زارعی برای فیلم «زیر سقف دودی» برنده سیمرغ بلورین شد.
در فیلم «زیر سقف دودی»، مریلا زارعی نقش زنی به اسم شیرین را داشت و نمادی از زنی سنتی به حساب می‌آمد که پس از مادر شدن، خود را محدود به خانه‌داری کرده و از نقش‌های اجتماعی فاصله گرفته. همسرش پنهانی با زنی به نام رعنا در ارتباط بود و پسرش درگیر رابطه‌ای با دختری جوان. او هرچه تلاش می‌کرد با خانواده رابطه برقرار کند موفق نمی‌شد و بیشتر از آنها فاصله می‌گرفت. مریلا زارعی در نقش این زن خسته، دست از تلاش برنمی‌داشت و مدام به بن‌بست می‌رسید و احساساتش خدشه‌دار می‌شد. چهره، رفتار و لحن صحبت کردنش خسته و بی‌حال بود و شبیه زن‌های سختی‌کشیده به نظر می‌رسید. او با این گریم و حالات چهره، تقابل خوبی با بهنوش طباطبایی که به عنوان رقیبش به میدان آمده بود داشت. «زیر سقف دودی» جزو فیلم‌های موفق کارنامه پوران درخشنده نیست. بازی مریلا زارعی جزو نقاط قوت فیلم به حساب می‌آید. او برای بازی در این فیلم به صورت مشترک با لیلا حاتمی (رگ خواب) سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره سی‌وپنجم فجر گرفت.
اسرافیل | آیدا پناهنده | 1395
مریلا زارعی در فیلم «اسرافیل» مادر متفاوتی را بازی کرده است.
یکی از متفاوت‌ترین نقش‌های مریلا زارعی را در فیلم «اسرافیل» به کارگردانی آیدا پناهنده شاهد بودیم. او در این فیلم نقش مهتاج، زنی روانپریش را بازی می‌کرد و رفتاری عجیب اما ملموس به نمایش می‌گذاشت. زارعی در شیوه حرف زدن و راه رفتن و رفتار کردن کاملا موفق شده بود شمایل زنی که دچار زوال عقل شده را درست و دقیق نمایش دهد. زنی که هر روز آرایش می‌کرد، لاک قرمز می‌زد و مرتب قرص می‌خورد بعد به ایستگاه اتوبوس می‌رفت تا منتظر شوهرش بماند. بلندبلند با خود حرف می‌زد و حرکاتی بچگانه و غیرعادی داشت و فرزندانش از کارهای عجیبش به تنگ آمده بودند. مدام سعی می‌کردند رفتارهایش را کنترل کنند اما هربار از او نا امید می‌شدند. خودش هم با ته‌مانده آگاهی که داشت می‌خواست برای فرزندانش مادر خوبی باشد اما نمی‌توانست و از این مسئله سرخورده می‌شد. محور اصلی این فیلم مثلثی عشقی بین زن و مردی میانسال با دختر جوانی به اسم سارا بود. سارا، دختر مهتاج به خاطر مشکلاتی که مادرش دچار آن شده بود می‌خواست هرطور شده ازدواج کند و اینکه طرف مقابلش چه کسی باشد اهمیتی برایش نداشت. درواقع بیماری مادر باعث شده بود دختر به هر شرایطی تن دهد و از این جهت حضورش اهمیت داشت.
جیران | حسن فتحی | 1400
زارعی در سریال «جیران» در نقش «مهد علیا» یک مادر مقتدر را به تصویر کشیده است.
با جرات می‌توانیم بگوییم بازی مریلا زارعی در نقش مهدعلیا یکی از بهترین نقاط قوت سریال «جیران» بود. زارعی نقش مادری بسیار متفاوت را داشت. از همان ابتدا موضعش را در جایگاه یک مادر مشخص می‌کرد و نشان می‌داد که جز خودش هیچ‌کس دیگری برایش اهمیتی ندارد. نه از روی علاقه که بیشتر از روی اهمیت جایگاهی که داشت می‌خواست ناصرالدین‌شاه را تحت حمایت داشته باشد و حال ناخوش او را مداوا کند. او رفتار خوبی با زنان حرمسرا نداشت و آنها را وسیله‌ای برای گذران بهتر امور می‌دید. در مواجهه با ناصرالدین شاه خودش را به مظلومیت می‌زد و برای طلب منفعت از هیچ‌کاری روی‌گردان نبود. مهربانی، جدیت، تظاهر و ریا را به خوبی درهم ادغام کرده و در هر موقعیتی به رنگی دیگر در می‌آمد. سیاس بودن و محبت ظاهری و بدون عمقش کاملا در بازی زارعی بروز پیدا می‌کرد. مریلا زارعی با جایگاهی تثبیت شده در سینما و تلویزیون با این سریال توانست بار دیگر قدرت بازی‌اش را به نمایش بگذارد.
افعی تهران | سامان مقدم | 1402
«افعی تهران» یکی از چالشی‌ترین نقش‌های کارنامه زارعی است.
مریلا زارعی در سریال «افعی تهران» به عنوان یک قاتل زنجیره‌ای معرفی می‌شود. اعتراف می‌کند به‌خاطر گذشته تلخی که داشته، هفت مرد آزارگر کودکان را به قتل رسانده است. او ظرافت زنانه ندارد و مقتدر و خشن به نظر می‌رسد اما تنها عاملی که باعث می‌شود احساساتش را بروز دهد فرزندش است. درباره قتل‌هایش به هیچ‌عنوان ابراز پشیمانی نمی‌کند و تنها نگرانی‌اش این است که پسرش با آزارهایی که به خاطر مادرش دیده چطور روبه‌رو می‌شود و بعدها مادرش را چطور به خاطر خواهد آورد. زارعی چنان با این گریم و لباس و شمایلی که قرار است او را در قالب یک قاتل زنجیره‌ای نشان دهد خو گرفته و یکی شده که کاملا فراموش می‌کنیم درحال تماشای بازی یک بازیگر هستیم. غبار اندوه و رنج چنان به خوردش رفته که انگار واقعا سالیان سال است بخشی از انسانیتش را از دست داده و حالا در تمام وجودش فقط یک دریچه احساسی را به سمت فرزندش باز گذاشته است.
جنگل آسفالت | پژمان تیمورتاش | 1403
مریلا زارعی در سریال «جنگل آسفالت» در نقش یک مادر سالخورده درخشیده است.
مریلا در جنگل آسفالت با چهره‌ای کاملا متفاوت، در نقش مادر نوید محمدزاده ظاهر شد. او موهایی کوتاه و جوگندمی و صورتی پر از لک درحالیکه مدام سیگار گوشه لبش داشت در آسایشگاه روانی بستری بود. مدام به روبه‌رو خیره می‌شد و به کسی اهمیت نمی‌داد. از همان قسمت اول که به پسرش می‌گفت اگر او را از آسایشگاه بیرون نبرد فرار می‌کند می‌فهمیدیم با مادری متفاوت و عجیب روبه‌رو هستیم. مریلا زارعی برای ایفای نقش این مادر جدای از اینکه به گریم متفاوتی تن داده بود، مثل زن‌های لات و معتاد حرف می‌زد. به دخترش اهمیتی نمی‌داد و پسرش را هم تهدید می‌کرد و دلش می‌خواست به سبک و سیاق خودش زندگی بگذراند. مشخص بود مریلا پیشینه‌ای دارد و پسرش از فاش شدن رازی مرتبط با او نگران است. شاید اگر فصل دوم سریال «جنگل آسفالت» ساخته می‌شد راحتتر می‌توانستیم درباره شخصیت مادر با بازی مریلا زارعی و جایگاهش در سریال اظهارنظر کنیم. چون بخش مهمی از معماها پیرامون این شخصیت حل نشده باقی ماند.
موسی کلیم‌الله (ع) | ابراهیم حاتمی‌کیا | 1403
زارعی در فیلم «موسی کلیم الله (ع)» در نقش یوکابد ظاهر شده است.
مریلا زارعی در فیلم «موسی کلیم‌الله» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا چالش بسیار مهمی با یک نقش تاریخی مهم دارد و جنس مادرانه‌اش هم با سایر آثار دیگر متفاوت است. او با لباس‌هایی به سبک‌وسیاق مصر قدیم در خانواده‌ای فقیر به تصویر کشیده می‌شود. دوره بارداری را در خفا سپری می‌کند و رنج‌ها و دردهایش را بروز نمی‌دهد اما از روی چهره و میمیک‌های صورت مریلا می‌توانیم به عمق درد و رنج یوکابد در آن دوره پی ببریم. وقتی نوزاد را به دنیا می‌آورد و از شر ماموران فرعون نجات پیدا می‌کند، چهره‌اش رنگ می‌گیرد اما این آرامش دوامی ندارد. اضطرابش زمانی که از طرف خدا مامور می‌شود تا نوزادش را به نیل بیندازد شکل دیگری به خودش می‌گیرد. نه می‌تواند قید بچه را بزند و نه او را نگه دارد. چهره و رفتارش سراسر استیصال و نگرانی را بروزمی‌دهد. بارها تردید می‌کند و نمی‌تواند از فرزندش جدا شود. این دلبستگی و عدم اطمینان را با می‌توانیم با تمام وجود در بازی مریلا درک کنیم. یوکابد، اتفاق مهمی در کارنامه مریلاست؛ نقشی که باعث شد بار دیگر در محور توجه‌ها قرار بگیرد.