پیام
خوزستان - به گزارش خبرنگار دفاعپرس از خوزستان، گروه ادبی «صبرا» سالهاست که فعالیتهای ادبی، فرهنگی و هنری خود را در شهر مقاوم
دزفول آغاز کرده است. این گروه در حوزههای مختلف همکاری همه جانبهای با مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس
دزفول برقرار کرده و همین امر بهانهای شد تا با مسئول این گروه فعال و ارزشی گفتوگویی داشته باشیم.
خودتان را برای مخاطبین ما معرفی کنید و کمی هم از گروه ادبیتان بگوئید؟ «مهدیه مهرانزاده»، متولد سال 1365هستم. کارشناسی ارشد مدیریت و مسئول انجمن صبرا هستم. انجمن ما تشکیل شده از خانمهایی که علاقهمند به حیطه کتابخوانی و بعضا نویسندگی هستند و دغدغه ارتقای سطح کتابخوانی و اعتلای ادبیات متعهد را دارند و میشود این ادعا را هم داشت که در این عرصه قدمهای چشمگیری برداشتند که در یکی دو دهه اخیر اگر نگوییم بینظیر اما در
دزفول کمنظیر بوده است. از چه سالی وارد این عرصه شدید؟ از سال 91 کلاسهای آموزش نویسندگی را شرکت میکردم. سال 96 وارد انجمن نویسندگان
دزفول شدم. قبلتر با مجلات خانه خوبان از موسسه امام(ره)، زن روز و نشریههای شهری همکاری و برای این نشریات یادداشت، داستان و خاطره مینوشتم. در جشنوارهها و مسابقات گاهی رتبه ادبی آوردم و به صورت پراکنده فعالیتهای ادبی داشتم. روند شکل گیری گروهتان به چه صورت بود؟ سال 1400 در کنار دوستانی که در فضای ادبی با آنها آشنا شدهبودم، شروع کردیم. ابتدا از خواهران شهید شهرستان
دزفول دعوت کردیم در کنار ما باشند تا بتوانیم حلقه کتابخوانی با محوریت کتب دفاع مقدسی راه بیندازیم از جمله خواهران شهدایی که از اولین جلسه همراه ما بودند خانم «بتول فضیلتجو»، «زهرا فضیلتجو»، «طیبه آخوندرجب» هستند.
آغاز تعامل و همکاری شما با موزه دفاع مقدس
دزفول از کی شروع شد؟ قبل از تشکیل انجمن صبرا، با مرکز تعامل و همکاری داشتم. در مراسمات مختلفشان شرکت کردم. زحمت کشیدند سال 98 روز میلاد حضرت زینب(س) از بنده تشکر و لوح تقدیر اهدا کردند. با منتصب شدن جناب سرهنگ سعادتزاده فعالیت صبرا با مرکز جدیت و انسجام بیشتری پیدا کرد. خروجی این تعامل و همکاری چه بوده است؟ یکی از کارهایی که انجام دادهایم نقد کتب چاپ شده یا چاپ نشده مرکز دفاع مقدس جهت ارتقای آثار بوده است. در کنار آن تولید شناسنامه شهدا بود و توانستیم با همکاری مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس
دزفول دورههایی را برگزار کنیم که باعث ارتقا سطح کیفی ادبیات دفاع مقدسی در
دزفول شده است. برای رسیدن به اهداف گروه چه مشکلاتی سر راه شما بوده است؟ بزرگترین مشکل ما نداشتن یک دفتر مرکزی است. این مورد گاهی باعث از بین رفتن انسجام گروه هم شده. حتی برای برگزاری جلسات هفتگی کتابخوانی، مکان نداریم و کتابخانههای شهری با انجمن همکاری لازم را ندارند. البته حقیقتا باید از همکاری مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس
دزفول تشکر کنم که این امکان را برای گروه صبرا فراهم کردند تا چندین جلسه از جلسات نقد و بررسی کتاب را در محل مرکز فرهنگی برگزار کنیم. موارد دیگری هم وجود دارد که باعث لطمه به انسجام گروه میشود و باعث شده فرصتها برای مطرح شدن که نتیجهاش جذب بیشتر جوانان مستعد و به کارگیری استعدادشان در این مسیر است از دست بدهیم و عضوگیری و پیوستن افراد تازه به گروه هم سختتر شود. شهرستان
دزفول چه قابلیتهایی دارد که چنین موسساتی بتوانند در این حوزه فعالیت کنند؟ انجمنهایی مثل ما اگر خودشان منبع درآمد و دفتر مرکزی داشتند، جدای از مسائل دیگر به راحتی میتوانستند فعالیت کنند و نقشی را در ثبت تاریخ دفاع مقدس ایفا کنند. محدودیتها برای کار زیاد است. در صورتی که
دزفول پتانسیل بسیار زیادی برای انجام کارهای فرهنگی دارد چه از لحاظ پیشینه تاریخی، مردم با فرهنگ و اصیل و چه از لحاظ نقش پررنگی که در دفاع مقدس ایفا کرده و اما توجه زیادی نشده. شما عملکرد سازمان میراث فرهنگی
دزفول را با اصفهان مقایسه کنید. اختلاف زمین تا آسمان است. نکته ناگفته و حرف پایانی شما؟ معتقدم شهدا ما را به این راه دعوت و گردهم جمع کردهاند. امیدوارم نهادهای فرهنگی و ادبی در ادامه مسیر ما را تنها نگذارند. انتهای پیام/
http://www.khozestan-online.ir/fa/News/956241/کمتر-به-مظلومیت-شهدای-دزفول-پرداختهایم--صدور-شناسنامه-شهدا-از-کارهای-شاخص-ما-است