بزرگنمايي:

پیام خوزستان - فارس / در حالی که مردم محروم خوزستان با کمبودهای اساسی مواجه‌اند، میلیاردها تومان از درآمد پتروشیمی‌ها برای خرید سهام باشگاه استقلال خرج شده است؛ این در حالی است که همان شرکت‌ها در استان خود مسئولیت اجتماعی‌شان را نادیده گرفته‌اند.
در حالی که مردم مناطق محروم خوزستان با مشکلات معیشتی، کمبود زیرساخت‌های اولیه و نبود خدمات رفاهی مناسب دست و پنجه نرم می‌کنند، میلیاردها تومان از درآمد پتروشیمی‌های این منطقه صرف خرید سهام باشگاه استقلال شده است.

کنسرسیومی از شرکت‌های گروه صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس، شامل «پتروشیمی بندر امام، پتروشیمی بوعلی سینا، پتروشیمی شهید تندگویان، پتروشیمی پارس و شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس»85 درصد سهام این باشگاه را خریداری کرده‌اند؛ در حالی که همین شرکت‌ها در استان خوزستان، جایی که فعالیت اقتصادی‌شان جریان دارد، مسئولیت‌های اجتماعی خود را به فراموشی سپرده‌اند.
ماهشهر، بندر امام و مناطق اطراف که میزبان این صنایع بزرگ هستند، از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی محروم‌اند. از زنجیر و کوره‌ها گرفته تا شهرک مدنی و نیزارهای سربندر و شهرک گاما، خانواده‌هایی زندگی می‌کنند که حتی آب آشامیدنی سالم، جاده‌های مناسب و امکانات آموزشی کافی ندارند.
اما پولی که می‌توانست برای بهبود وضعیت این مردم هزینه شود، حالا صرف مربیان خارجی بی‌کیفیت، بازیکنان گران‌قیمت دسته‌چندم و ریخت‌وپاش‌های باشگاهی شده که در نهایت جایگاهی بهتر از یازدهمی در لیگ برتر کسب نکرده است.
این پرسش جدی مطرح است که چرا این هلدینگ‌های عظیم که از منابع و ثروت‌های این استان بهره می‌برند، به جای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ضروری مردم، میلیاردها تومان را صرف فوتبال می‌کنند؟ آیا مسئولیت اجتماعی این شرکت‌ها فقط روی کاغذ تعریف شده و در عمل، چیزی جز حمایت‌های بی‌هدف از تیم‌های ورزشی نیست؟
چه کسی پاسخگوی مردمی است که با وجود فعالیت اقتصادی گسترده این شرکت‌ها، هنوز در فقر و محرومیت به سر می‌برند؟ این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که خوزستان درکشور رتبه‌های بالای تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی را دارد و میزبان اردوهای جهادی از سراسر کشور برای رفع محرومیت است.
آیا خرید سهام یک باشگاه پرهزینه و بدون دستاورد، دردی از دردهای خوزستان دوا کرد؟ اگر این پول صرف اصلاح شبکه آب، توسعه مدارس یا بهبود وضعیت بهداشت در این مناطق می‌شد، تأثیر واقعی‌تری بر زندگی مردم نداشت؟
مدیران پروازی پتروشیمی‌ها و صنایع مستقر در خوزستان باید پاسخ دهند که چرا در قبال فقر و محرومیت مردم این استان، خود را مسئول نمی‌دانند و اولویت‌های هزینه‌کرد را بر اساس منافع عمومی تعیین نمی‌کنند. هیچ‌کس مخالف حمایت از ورزش نیست، اما وقتی هزاران خانواده در اطراف همین کارخانه‌ها به نان شب محتاج‌اند، هزینه‌های میلیاردی برای فوتبال، نه تنها توجیهی ندارد، بلکه خیانتی آشکار به مردمی است که سهمی از سرمایه‌های سرزمین خود ندارند.
مطالبه مردم این است که «پتروشیمی بندر امام، بوعلی سینا، شهید تندگویان، پتروشیمی پارس و هلدینگ صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس»، قبل از اینکه سهامدار باشگاه‌های ورزشی شوند، سهم خود را در توسعه و رفاه مناطق محروم ادا کنند.
اگر این شرکت‌ها واقعاً به فکر خوزستان هستند، به جای پرداخت دستمزدهای نجومی برای فوتبالیست‌های بی‌کیفیت، این مبالغ را برای ساخت بیمارستان، مدرسه و بهبود زندگی مردم خرج کنند. ثروت خوزستان باید برای مردم خوزستان باشد، نه برای تجارت ورزشی مدیران صنعتی.