بزرگنمايي:

پیام خوزستان - ایلنا / استاد روابط بین‌الملل گفت: من معتقدم که در چنین شرایطی، سیاست خارجی ایران باید مستقل باشد و نباید اجازه دهد که روس‌ها همچون یک برگ برنده از ایران استفاده کنند. به یاد بیاورید که روس‌ها از موضع ضعف خواستار حمایت ایران شدند. این روسیه به خاطر راهبرد خاص ترامپ، اکنون موضوع تازه‌ای مطرح کرده است، اما دلیلی ندارد که ایران در چنین شرایطی دوباره اشتباهات گذشته را تکرار کند.
حشمت الله فلاحت پیشه در رابطه با سفر اخیر سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه به تهران و گفت‌وگوهای احتمالی میان ایران و روسیه همچنین رایزنی‌هایی که در رابطه با روابط ایران و آمریکا و کشورهای منطقه همچون افغانستان و سوریه اتفاق افتاده است، تصریح کرد: ببینید، اصل حاکم بر سیاست خارجی روسیه، اولویت به اصطلاح مرزهای امپراتوری روس و مناطقی است که روس‌ها تحت عنوان «خارج نزدیک» از آن یاد می‌کنند. خارج نزدیک، به آن بخش از مناطق روسیه اطلاق می‌شود که مشخصاً پس از فروپاشی شوروی و به ویژه بعد از روی کار آمدن پوتین، روس‌ها آن مناطق را به عنوان حریم امنیتی و حتی اقتصادی خود قلمداد می‌کنند. کریمه و به اصطلاح سرزمین‌های لوهانس و غیره در اوکراین، در واقع تسخیر 20 درصد از خاک اوکراین است که هم‌اکنون در اختیار روسیه قرار دارد. این مناطق به عنوان خارج نزدیک خودشان تلقی می‌شوند و روس‌ها بر این باورند که در کوران تحولات، باید به تدریج این مناطق را دوباره به امپراتوری اصلی بازگردانند. 
خارج نزدیک اولویت اساسی سیاست خارجی روسیه است
وی ادامه داد: گام‌های بعدی خود را در این راستا برای مولداوی نیز برداشتند، به طوری که در برخی مناطق، جمعیتی بیش از 500 هزار نفر روس تبار دارند. بنابراین، خارج نزدیک اولویت اساسی سیاست خارجی روسیه است و لذا روس‌ها همواره تمام مناسبات خود با دیگر کشورها را دارای اولویت دوم نسبت به این بخش از سیاست خود می‌دانند. 
پوتین یک راهبرد ملی‌گرایانه را در اوکراین تعریف کرد
این کارشناس مسائل بین‌الملل در رابطه با موضوع بحران اوکراین و روسیه، عنوان کرد: داغ‌ترین مرز روسیه هم‌اکنون اوکراین است و پوتین با استفاده از جنگ اوکراین، ملی‌گرایی را دوباره تحریک کرده است. درست پس از اینکه سلسله تظاهراتی علیه او در روسیه صورت گرفت و مردم معتقد بودند دوران پوتین باید به پایان برسد و او باید به دموکراسی تن بدهد، به روال همه قدرت‌های خودکامه گذشته، پوتین یک راهبرد ملی‌گرایانه را در اوکراین تعریف کرد و از سال 2016 میلادی عملاً بر این موج سوار شد.
هیچ رابطه‌ای برای روسیه راهبردی نیست
فلاحت پیشه با طرح این پرسش که اکنون در سیاست‌های روسی چه اتفاقی افتاده است، اظهار کرد: متأسفانه در رابطه با ایران و روسیه، بخشی از دیپلماسی دولت‌ها در ایران دچار اشتباه استراتژیک شده است که این واقعیت را درک نکرده که هیچ رابطه‌ای برای روسیه راهبردی نیست. حتی اکنون که پوتین و ترامپ به هم نزدیک نشده‌اند، همین مذاکرات ترامپ و پوتین هم کامل نشد. پوتین از این موضوع برای تثبیت مواضع اشغال‌شده استفاده می‌کند. روس‌ها می‌دانند که هر آن ممکن است با چالش‌های جدیدی از سوی آمریکا مواجه شوند، به ویژه اینکه حداقل چهار سال آینده ممکن است یک رئیس‌جمهور جدید به قدرت برسد. 

لاوروف نامه‌ای تحت عنوان درخواست تضمین به آقای بلینکن، وزیر خارجه وقت آمریکا نوشت
این استاد روابط بین‌الملل تاکید کرد: روس‌ها از همه این شرایط استفاده می‌کنند و حتی در زمان جنگ اوکراین، دو اقدام انجام دادند: نخست اینکه به گونه‌ای عمل کردند که احیای برجام تحقق نیابد. من معتقدم که علت اصلی شکست مسیر احیای برجام، روسیه بود. در شانزدهم اسفند سال 1400، دقیقا در شرایطی که ایران و 1+5 در آستانه امضای احیای برجام بودند، آقای لاوروف نامه‌ای تحت عنوان نامه درخواست تضمین به آقای بلینکن، وزیر خارجه وقت آمریکا نوشت. در این نامه، او از آمریکا خواست که به روسیه تضمین دهد که تحریم‌های جنگ اوکراین که تازه آغاز شده بود، تا جایی که به کل مناسبات با ایران مربوط می‌شود، به حالت تعلیق درآید. در واقع ایران تبدیل به «پل پیروزی» می‌شد، در حالی که آمریکایی‌ها به دنبال تعلیق تحریم‌های مربوط به اجرای برجام بودند. به عنوان نمونه، ایران باید طبق آن توافق، در مقاطعی سوخت 60 و 20 درصد خود را به روسیه صادر می‌کرد و روسیه در ازای آن یک کیک زرد ایران می‌داد.
لاوروف را قاتل برجام می‌دانم
وی با بیان اینکه دقیقاً در نامه لاوروف اشاره شده است که علاوه بر مناسبات هسته‌ای برجامی، باید کل مناسبات تجاری، اقتصادی، فناوری و نظامی با ایران نیز از تحریم خارج شود، گفت: عملاً این نامه بود که باعث شکست برجام شد. پس از آن، به نظر می‌رسد که جنگ خاورمیانه به برگ برنده روسیه تبدیل شده است. به‌طور کلی، بخش عمده‌ای از توجه دنیا به خاورمیانه معطوف شده است، به ویژه جنگ ایران و اسرائیل و چالش ایران با اروپا بر سر اوکراین، عملاً میز دیپلماسی برجام را به‌طور کامل از بین برد. به همین دلیل، من آقای لاوروف را قاتل برجام می‌دانم.
لاوروف می‌خواهد اعلام کند که خطوط قرمز آمریکا و روسیه در قبال ایران به هم نزدیک شده است
این کارشناس ارشد سیاست خارجی ایران، در رابطه با احتمال اینکه لاوروف حامل پیامی از سوی آمریکا بوده‌ باشد، بیان کرد: من معتقدم که ما از این موضوع اطلاع دقیقی نداریم. اما من توییتی زدم و در آن گفتم که به‌طور تلویحی، آقای لاوروف سعی کرده به گونه‌ای اعلام کند که خطوط قرمز آمریکا و روسیه در قبال ایران به هم نزدیک شده است. آنچه لاوروف دنبالش است، استفاده از برگه ایران است، به‌خصوص اینکه آقای ترامپ به دنبال آرامش در منطقه خاورمیانه است. ترامپ به‌طور مشخص به دنبال قراردادهای تجاری و اقتصادی سنگینی است، مانند قرارداد یک تریلیون دلاری با عربستان. در ازای این قرارداد، عربستان خواهان چیزی شبیه چتر حمایتی ماده 5 ناتو است. آمریکا می‌داند که اگر ایران وارد فضای چالش جنگ شود، نمی‌تواند چنین تضمینی را به عربستان بدهد و لذا عملاً امکان رسیدن به قراردادهای جدید با عربستان با دشواری مواجه می‌شود.
نباید اجازه دهیم که روس‌ها همچون یک برگ برنده از ایران استفاده کنند
فلاحت‌پیشه با اشاره به این موضوع که اینکه لاوروف بلافاصله یک هفته بعد از جلسه با آمریکا به ایران آمد، به عبارتی سعی داشت به آمریکا بقبولاند که ایران یک برگ برنده در اختیار روسیه است، گفت: من معتقدم که در چنین شرایطی، سیاست خارجی ایران باید مستقل باشد و نباید اجازه دهد که روس‌ها همچون یک برگ برنده از ایران استفاده کنند. دوران جنگ اوکراین را به یاد بیاورید که روس‌ها از موضع ضعف خواستار حمایت ایران شدند. این روسیه به خاطر راهبرد خاص ترامپ، اکنون موضوع تازه‌ای مطرح کرده است، اما دلیلی ندارد که ایران در چنین شرایطی دوباره اشتباهات گذشته را تکرار کند.
لاوروف با طرح حوزه‌های به اصطلاح ژئوپلیتیک از افغانستان گرفته تا سوریه و ایران، سعی کرد بازیگری روسیه را به رخ آمریکایی‌ها بکشد
وی در پاسخ به این پرسش که به نظر شما، روس‌ها چه اهدافی را در افغانستان و سوریه دنبال می‌کنند و برای ایران چه نقشی در این کشورها قائل خواهد بود، عنوان کرد: من معتقدم که مهم‌ترین برنامه روسیه، جنگ اوکراین است. آقای لاوروف با طرح حوزه‌های به اصطلاح ژئوپلیتیک از افغانستان گرفته تا سوریه و ایران، سعی کرد بازیگری روسیه را به رخ آمریکایی‌ها بکشد و در ازای این بازیگری، امتیازات بیشتری را از آمریکا بگیرد. اما واقعیت این است که تمام توان روسیه و اهداف آن‌ها محدود به جنگ اوکراین است ولی با وجود این، طرح حوزه‌های مختلف بحران بیشتر یک بلوف سیاسی است که آقای لاوروف در این زمینه ید طولانی دارد.