پیام خوزستان - شهر ایذه واقع در استان خوزستان با جاذبه‌های تاریخی و طبیعی خیره‌کننده‌اش، به عنوان یکی از مقاصد گردشگری کمتر شناخته شده ایران، می‌تواند به بهشتی برای مسافران نوروزی تبدیل شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از خوزستان، شهر ایذه که در استان خوزستان واقع شده است به عنوان یکی از قدیمی‌ترین شهرهای استان شناخته می‌شود.
شهر ایذه پایتخت زیادی از سلسله‌ها بوده که اکباتان یکی از این سلسله‌ها است. نام قدیمی شهر ایذه (مالِمیر) بوده است و در گذشته زمان اکباتان به معنای مال امیر بوده، یعنی این شهر متعلق به فرمانروا یا همان امیر و پادشاه آن زمان بوده است.
علاوه بر نام مالمیر شهر ایذه نام‌های زیاد دیگری داشته که می‌توان به ایذج، آیاپیر، ایگه ک اوجا اشاره کرد، بیشتر نام‌های قدیمی شهر ایذه فراموش شده بود و در زمان پهلوی اول بار دیگر نام‌ها زنده شدند که در نهایت نام این شهر را برای همیشه از سوی فرهنگسرای ایران ایذه قرار دادند.
شهر ایذه با پیشینه‌ای غنی و طبیعتی بکر، یکی از گوهرهای پنهان گردشگری ایران است، این شهر که در دامنه‌های رشته‌کوه‌های زاگرس قرار گرفته است به دلیل داشتن آثار تاریخی ارزشمند و مناظر طبیعی چشم‌نواز، می‌تواند به مقصدی جذاب برای گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شود.
شهر ایذه با ترکیبی از تاریخ کهن و طبیعت بکر، ظرفیت بالایی برای جذب گردشگران دارد، با توجه به اهمیت توسعه گردشگری در ایران، معرفی و سرمایه‌گذاری در این منطقه می‌تواند نه تنها به رشد اقتصادی محلی کمک کند، بلکه موجب حفظ و احیای میراث تاریخی و طبیعی این شهر شود.
گردشگری به عنوان یکی از مهم‌ترین صنایع جهانی، نقش بسزایی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مناطق مختلف دارد، در مورد ایذه، توسعه گردشگری می‌تواند به ایجاد اشتغال، افزایش درآمدهای محلی و بهبود زیرساخت‌ها کمک کند، علاوه بر این گردشگری موجب حفظ و احیای میراث تاریخی و طبیعی این منطقه می‌شود و می‌تواند به عنوان ابزاری برای معرفی فرهنگ و تاریخ غنی ایران به جهانیان عمل کند.
جاذبه‌های تاریخی ایذه ایذه به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های بشری در ایران، آثار تاریخی متعددی را در خود جای داده است، از جمله این آثار می‌توان به نقش‌برجسته‌های کول فرح اشاره کرد که متعلق به دوره‌ی عیلامیان است و صحنه‌هایی از مراسم مذهبی و زندگی روزمره را به تصویر کشیده‌اند که شامل نقش‌برجسته‌ها و کتیبه‌های باستانی می‌شود.
این مکان به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران، برای باستان‌شناسان و تاریخ‌دوستان ارزش زیادی دارد؛ نقش برجسته‌ها یا سنگ نگاره‌ها که از زمان‌های بسیاری دوری تا به امروز بر جای مانده‌اند؛ هرکدام منظور و قصد متفاوتی داشته‌اند، بعضی سنگ نگاره‌ها به آئین و مذهب اشاره می‌کنند و بعضی به قدرت و بخشندگی پادشاهان اشاره دارند.
ببیشتر نقش برجسته‌ها یا کتیبه‌ها بر اساس یک رویداد واقعی و مهم حکاکی شده‌اند، تعداد بسیاری از این نقش برجسته‌ها در شهر ایذه قرار دارد و هرکدام دارای اسم‌هایی متفاوت است که شامل کول فرح، اشکفت سلمان، شهسوار و خنگ اژدر هستند.

اشکفت سلمان نیز یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی ایذه است که شامل چهار نقش‌برجسته متعلق به دوره‌ی عیلامیان است، این نقش‌برجسته‌ها تصاویری از پادشاهان و مراسم مذهبی را نشان می‌دهد و از نظر تاریخی و هنری بسیار ارزشمند است.

غار اشکفت در واقع محل پرستشگاه تاریشا یکی از خدایان عیلامی بوده است، این غار نمونه‌ای از مهم‌ترین نیایشگاه‌های زمان هخامنشیان است.
حکاکی و نوشته‌هایی از دوره عیلامی که از زمان شاهک عیلامی، شاه بومی آیاپیر یا آیاتم به جا مانده است که دارای 2800 سال قدمت هستند.

در اشکفت سلمان چهار نقش برجسته وجود دارد که دو مورد از آن‌ها داخل غار و دو کتیبه دیگر خارج از غار است.
خنگ اژدر نیز یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی این منطقه است که شامل سنگ‌نگاره‌هایی با قدمت چند هزار ساله است.
این مکان تاریخی با نقش‌برجسته‌ها و کتیبه‌هایش، بخشی از تاریخ غنی ایذه را به نمایش می‌گذارد. خونگ اژدر به عنوان یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی منطقه، بازدیدکنندگان را به سفری در زمان می‌برد.

از آنجا که بیشتر سنگ نگاره‌ها در شهر ایذه، متعلق به عیلامیان هستند و تصویر یکی از سنگ نگاره‌ها پاک شده است؛ می‌توان پی برد که سنگ نگاره‌های خونگ اژدر نیز متعلق به همان زمان است.
سنگ‌نوشته روستای شهسوار نقش برجسته شهسوار از آثار دوره عیلامیان استان خوزستان است، این اثر در منطقه بندون در شمال شرقی ایذه در مکانی به نام شهسوار بر دیواره‌ای نقشی از 6000 سال پیش حک شده است.
این نقش برجسته نمایی از مراسم بار عام یکی از خدایان یا شاهان عیلامی است، قدمت این نقش برجسته مربوط به دوره حکومت عیلامیان بوده و یکی از قدیمی‌ترین نقش برجسته‌های ایران است، در نزدیکی این نقش برجسته کوچک بقعه‌ای با ریشه‌های معماری ایلخانی وجود دارد.

جاذبه‌های طبیعی ایذه ایذه از نظر طبیعی نیز بسیار غنی است، منطقه کوهستانی اطراف ایذه با مناظر سرسبز و چشم‌اندازهای خیره‌کننده، مقصدی ایده‌آل برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی است.
این منطقه با جنگل‌های بلوط و حیات‌وحش متنوع، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای گردشگران رقم می‌زند.
با وجود جاذبه‌های فراوان، شهر ایذه هنوز به طور کامل به عنوان یک مقصد گردشگری شناخته نشده است؛ کمبود امکانات رفاهی و زیرساخت‌های گردشگری از جمله چالش‌های پیش‌روی این منطقه است.
با این حال، با سرمایه‌گذاری مناسب و معرفی بیشتر این جاذبه‌ها، ایذه می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری ایران تبدیل شود.
دشت سوسن دشت سوسن با طبیعت سرسبز و چشم‌اندازهای خیره‌کننده، یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی ایذه است. این دشت در فصل بهار با گل‌های وحشی و سبزی‌های فراوان، منظره‌ای بی‌نظیر را به وجود می‌آورد.
دشت سوسن ایذه در حقیقت منطقه‌ای بسیار بزرگ بین استان خوزستان و استان چهارمحال بختیاری است و به عنوان یکی از جاهای دیدنی ایذه شناخته می‌شود.
این دشت توسط رود کارون به دو بخش سوسن غربی و سوسن شرقی تقسیم می‌شود، در این دشت پوشش گیاهی بسیار منحصربه‌فرد دیده می‌شود.
از جمله این گیاهان می‌توان به گل‌های شقایق، جنگل‌های بلوط به همراه درختان انار و انجیر اشاره کرد، البته باید عنوان کنیم که در منطقه سوسن غربی علاوه بر این گیاهان، گل‌های نرگس بسیاری هم به چشم می‌خورد.

در این ناحیه روستاهای تاریخی بسیاری وجود دارد، از جمله این روستاها می‌توان به روستای ثریا اشاره کرد که معماری پلکانی دارد و به همین دلیل است که به آن ماسوله خوزستان نیز گفته می‌شود.
روستای شیمن، دانیال و ده کهنه از جمله این روستاها هستند، برنج سوسن نیز از جمله محصولات کشاورزی نایاب و ارزشمندی است که تنها در این منطقه کشت می‌شود.

این دشت از دیرباز برای انسان‌ها مهم بوده است، به نحوی که راه دژ - پارت (از راه‌های مهم دوران باستان) در این ناحیه قرار گرفته است.
این راه در زمان هخامنشیان ساخته شده و پرسپولیس را به شوش متصل می‌کرده است، در هر پنج فرسخ از این راه کاروانسرایی احداث شده بود که هنوز هم آثار مخروبه بعضی از آن‌ها در دشت سوسن دیده می‌شود.

گورستان تاریخی عیلامیان را نیز می‌توان در این دشت مشاهده کرد، این گورستان با نام قبرستان شیرها نیز شناخته می‌شود.
در واقع اهالی این ناحیه به نشانه احترام روی مزار جنگجویان شجاع خود یک مجسمه شیر قرار می‌دادند و به همین جهت است که بیشتر مقبره‌های موجود در این منطقه دارای مجسمه شیر هستند.
در این ناحیه افزون بر دشت‌های زیبا، کوه‌ها و دره‌های چشم نوازی نیز دیده می‌شود، وجود این بافت جغرافیایی در کنار پرآب بودن آن، سبب شده است تا آبشارهای مختلفی در آن به چشم بخورد.
روستای زراس روستای زراس با طبیعت بکر و آب‌وهوای مطبوع، یکی از مقاصد محبوب گردشگری در ایذه است، این روستا با مناظر طبیعی زیبا و آرامش خاصش، می‌تواند به عنوان یک مقصد ایده‌آل برای مسافران نوروزی باشد.
روستای زراس ایذه دارای طبیعت بسیار بکر و دست‌نخورده‌ای است، در این ناحیه می‌توانید هر تصوری که از طبیعت دارید را به‌وضوح لمس کنید.
وجود آبشار، جنگل، کوه‌های سر به فلک کشیده، رودخانه، دریاچه و حیوانات مختلف در این ناحیه سبب شده است تا یک مقصد تمام‌عیار برای عاشقان طبیعت باشد.

این روستا در ارتفاع 840 تا 1340 از سطح دریا قرار دارد، از طرفی دیگر روستا، به دریاچه سد کارون سه مشرف است.
در آن طرف دریاچه هم آبشار شیوند قرار دارد و در چهار طرف آن کوه‌های مرتفع منگشت و جنگل‌های بلوط واقع شده است.
پوشش گیاهی و جانوری این منطقه از دیگر مؤلفه‌هایی است که جذابیت آن را بیشتر کرده است، در این ناحیه درختان بلوط، انار، انجیر و گردو به‌وفور دیده می‌شود.
گیاهانی همچون نرگس، شقایق و کتیرا جلوه‌ای بی‌نظیر به طبیعت آن بخشیده‌اند، در این طبیعت جانورانی همچون سنجاب ایرانی، کبک، روباه، شغال، گرگ و بز کوهی وجود دارد که هیجان بازدید از آن را بیشتر می‌کند.
آبشار شیوند در جنوب غربی سد کارون 3 یک بهشت دست نخورده به نام آبشار شیوند ایذه قرار دارد، این جاذبه بی‌نظیر تمام آن چیزی که شما از یک طبیعت گردی بکر انتظار داشته باشید را در خود جای داده است.
از دیدن رودخانه و دریاچه‌های بی‌نظیر گرفته تا پیمایش کوه و مراتع سرسبز که همه آن‌ها موجب شده است تا هر ساله حجم زیادی از گردشگران به سمت آن روانه شوند.

آبشار شیوند با ارتفاعی حدود 85 متر، یکی از بلندترین آبشارهای ایران است، این آبشار با صدای خروشان و منظره‌ی زیبایش، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای بازدیدکنندگان ایجاد می‌کند.
شهر ایذه با ترکیبی از تاریخ کهن و طبیعت بکر، ظرفیت بالایی برای جذب گردشگران دارد و با توجه به اهمیت توسعه گردشگری در ایران، معرفی و سرمایه‌گذاری در این منطقه می‌تواند نه تنها به رشد اقتصادی محلی کمک کند، بلکه باعث حفظ و احیای میراث تاریخی و طبیعی این شهر شود.
زینب سهرابی، سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ایذه به خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: ایذه دارای 49 اثر تاریخی ثبت ملی است و بیش از 106 اثر دارای قابلیت ثبت ملی دارد، جاذبه‌های مختلف از جمله گردشگری شهری و روستایی، باستان شناسی، جاذبه‌های طبیعی، ورزشی، در ایذه وجود دارد.
وی می‌افزاید: ایذه با داشتن 100 روستای هدف گردشگری در بخش سوسن، مرغا و مرکزی ظرفیت بی‌نظیری در حوزه گردشگری روستایی دارد و باید اقدامات بیشتری برای توسعه این گردشگری انجام شود.
سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایذه با اشاره به وجود ظرفیت صنایع دستی در ایذه تاکید می‌کند: ایذه در آستانه ثبت ملی به عنوان شهر ملی گلیم است، علاوه بر این ایذه صنایع‌دستی متعددی دارد که در شرف منسوخ شدن هستند و باید تلاش شود این صنایع دستی احیا شوند.
سهرابی خاطرنشان می‌کند: با توجه به اینکه ایذه محل قشلاق عشایر است، گردشگری عشایر با داشتن بیش از 150 گونه دارویی، گردشگری کشاورزی، جاذبه‌های مهم گردشگری این شهر هستند.
وی افزود: ژئوتوریسم یکی از شاخه‌های گردشگری در ایذه است که در این زمینه کار نشده است، با این وجود ایذه در حوزه گردشگری حرف برای گفتن دارد امیدوارم تلاش شود تا ایذه در همه این زمینه‌ها حرف برای گفتن داشته باشد.
سرپرست اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایذه می‌گوید: موزه باستان شناسی ایذه یک جاذبه گردشگری و میزبان همه علاقه‌مندان به این حوزه است. محوطه‌ها و سایت‌های تاریخی ایذه از جمله کول فرح، قلعه‌های تاریخی خوب در این شهر، قبرستان‌های تاریخی، تالاب‌ها و پرنده نگری دیگر ظرفیت‌های گردشگری ایذه هستند.
سهرابی عنوان می‌کند: با داشتن هشت اقامتگاه بوم‌گردی مجوزدار در روستاهای حاشیه شهر و بخش سوسن ایذه، آماده پذیرایی از میهمانان نوروزی هستیم، سوله‌های بحران ایذه نیز در حال آماده سازی برای اسکان میهمانان نوروزی هستند.
کد خبر 851125