بزرگنمايي:

پیام خوزستان - روزنامه سایه / «شوشتر» شهری‌ست در دامنه‌های کوه‌های «زاگرس» که در 61‌کیلومتری شهر «دزفول» قرار گرفته و ازاین‌رو، یکی از شهرهای سرسبز و خوش‌آب‌وهوای «اهواز» به‌شمار می‌آید.
ازآنجا‌که قدمت تاریخیِ این‌شهر به زمان «ساسانیان» و «هخامنشیان» می‌رسد، دارای بناهای تاریخی با قدمت بسیار ا‌ست که یکی‌ازآن‌ها قلعه «سلاسل» است. این قلعه، در کنار رودخانه «شطیط» و در نزدیک مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی «شوشتر» قرار گرفته.

قلعه «سلاسل»، مساحت بسیاری دارد و متشکل از قسمت‌های مختلفی بوده است. جالب است که بدانید از زیر این قلعه، نهری به‌نام «داریون» جاری بوده است. این قلعه دارای پل‌هایی بوده است که راهی برای عبور از خندق‌های اطراف قلعه بود. این پل‌ها، از جنس سنگ و آجر و ساروج بوده‌اند که مقاوم‌ترین مواد بوده‌اند؛ اما اکنون اثری از این پل‌ها نیست.
قلعه «سلاسل» همانند قلعه‌های دیگر دارای قسمت‌های مختلف نظیرِ شبستان، نقاره‌خانه، برج، باغچه، قورخانه، حرم‌خانه سربازخانه، آشپزخانه، طویله و حمام بوده است. درون این قلعه نیز شوادان‌های بزرگی وجود دارد که برای فرار از گرمای 50‌درجه «خوزستان» کاربرد داشت (شوادان: اتاق‌هایی کوچک همانند سرداب که از تابش خورشید دور باشد و برای فرار از گرمای شدید تابستان کاربرد دارد).
اگرچه این قلعه تا زمان حکومت «نادرشاه» مکانی برای سکونت و حکومت بوده است، بعدازمدت‌ها که به‌صورت متروکه رها شده بود، دوباره در زمان «ناصرالدین‌شاه» موردبازسازی قرار گرفت.
مدتی‌بعد (در سال 1341) قلعه تخریب شد تا مصالح آن مورداستفاده برای ساخت اداره دارایی قرار بگیرد؛ ازاین‌رو، شوادان‌ها و تونل‌ها تنها چیزهایی‌ست‌که از تخریب زیاد به‌دور مانده‌اند.
جالب است بدانید قلعه «سلاسل» علاوه‌بر مرکز حکومتی و نظامی؛ دارای کاربرد دیگری همچون کنترل و نظارت مستقیم بر مدیرت آب نیز بوده است. عکس‌ها و نقاشی‌هایی که ازآن‌زمان موجود است، حاکی از کوشک‌های باشکوهی‌ست که به طلا و لاجورد و میناکاری مزین شده است.
در بالاترین بخش قلعه، قسمتی وجود دارد به‌نام «کوشک» یا «عمارت حاکم‌نشین» که از سطح دریا بالاتر است؛ اما اکنون چیزی از آن باقی نمانده. اگرچه در دوره‌های مختلف، این قلعه موردبازسازی‌های متعددی قرار گرفت؛ اما متأسفانه امروزه تنها قسمت‌های کمی از این قلعه باقی مانده.
در بخش زیرزمین قلعه می‌توانید از شوادان‌ها (سی‌سراها) که فضاهایی به‌صورت دست‌کنده است، دیدن کنید.
این سی‌سراها به‌منظور تأمین روشنایی و تهویه هوای قلعه ایجاد شده‌اند که دسترسی به آن‌ها ازطریق پله امکان‌پذیر است.
درواقع، این دژ بسیاربزرگ که دارای حیاط‌های مفصل و متعدد، شبستان‌ها، برج‌ها، باغچه‌ها و خندق بوده ‌است، اکنون تمامی عمارت‌هایش تخریب شده‌اند و جز اتاق‌های زیرزمینی، شوادان‌ها و تونل‌های «داریون» چیزی از آن نمانده ‌است. گفته شده که قلعه تا حدود 50‌سال‌پیش آباد بوده‌ است.