بزرگنمايي:

پیام خوزستان - سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان جمعه ششم مهرماه 1403 در حمله جنایتکارانه رژیم ددمنش و غاصب صهیونیستی به ضاحیه جنوبی بیروت به شهادت رسید. او «به هدف خودش رسید و به جایگاه عالی که همواره منتظرش بود دست یافت و به یاران شهیدش پیوست.» سید، خودش را برای شهادت آماده کرده بود، حزب‌الله هم می‌دانست که همیشه امکان شهادت او هست.
کارنامه چهل ساله این رهبربزرگ، فراز و نشیب هایی دارد که با پرهیز از توقف در یک نقطه و تعصب بر یک مقطع، باید به عنوان الگویی نوین و کارآمد از مقاومت توأم با عقلانیت مبتنی بر مشارکت و حمایت مردم، شناسانده شود و استمرار یابد.
او «دقیق سخن می‌گفت، شجاع و در عین حال واقع‌بین بود، به‌خوبی انسجام حزب‌الله را حفظ کرد و در شرایط سخت به پیش برد، دشمن اصلی‌اش حکومتی اشغال‌گر و مبتنی بر آپارتاید بود، می‌توانست همزمان از قدرت نظامی و گفت‌وگو و اقناع بهره گیرد.»
« ده‌ها سال مجاهدت سیدحسن نصرالله و رهبریِ ماهرانهٔ یک جنبش مقاومت توسط او، او را به یکی از محبوب‌ترین رهبران جنوب جهانی و مدافعان آرمان فلسطین تبدیل کرده بود. ده‌ها سال زیر سایهٔ تهدید جانی روزانهٔ وحشی‌ترین اشغال‌گرانِ مسلح به پیشرفته‌ترین سلاح‌های آمریکایی با روشی درخشان درخشان جنبشی را رهبری کرد و از مقاومت‌کنندگان، قدرت مادی و هنجاریِ قابل اعتنا ساخت. طیف وسیعی از ناظران از نوام چامسکی تا نورمن فینکلستین او را لایق‌ترین رهبر یک جنبش مقاومت در جهان می‌دانستند و حتی کسانی که منتقد برخی تصمیم‌های او بودند نمی‌توانند در رشادت، صلاحیت، نبوغِ رهبری، شجاعت و بلوغِ واقع‌بینی توام با آرمان‌خواهی او تردید کنند.»
سیدحسن فقط دبیرکل یک گروه شیعه در جنوب لبنان نبود. او «مهمترین رهبر مقاومت مردمی و چریکی جنوب جهانی علیه امپریالیسم و استعمار در عصر معاصر بود.» «او قلب گرم یک چریک جوان، فصاحت یک شاعر کلاسیک عرب و مغز سرد یک شطرنج‌باز را توامان داشت. استراتژیستی که نبوغش را دشمنانش هم تصدیق می‌کردند. او زیباترین تجسد روح انسانِ قیام کرده‌ی غرب آسیایی علیه نظم امپریالیستی و نیهیلیستی غربی بود. زندگی اش کابوس و شهادتش جشن صهیونیست های وحشی بود.» شهادتش به تنهایی گواه رد تئاتری خواندن نقش و عملکردش توسط فریب خوردگان صهیونیست بود. آرمان او مباررزه با اشغالگری، آزادی فلسطین و استقلال و وحدت امت اسلام بود. «مسلم است مقاومت، ایده و فکری است که با رفتن یک فرد متوقف نمی‌شود اما سیدحسن کسی است که شاید تا چند دهه قابل جایگزینی نباشد. امروز تلخ‌ترین و سیاه‌ترین روز در تاریخ مقاومت است اما ‌عزاداری آن باید ایستاده ‌و سلاح به دست انجام شود و سیاه‌ترین روز مقاومت باید سرخ‌ترین روز آن باشد. بعلاوه جامه‌ای جز رخت شهادت بر او زیبنده نبود.»
نتانیاهو با چراغ سبز امریکا، از مقر اصلی سازمان ملل متحد در نیویورک، دستور ترور سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان را صادر کرد. در این حمله حداقل هشت جنگنده رژیم شرکت داشته که از بمب های سنگرشکن 2 هزار پوندی آمریکایی استفاده کرده اند. موشه دایان وزیر دفاع سابق اسرائیل، جایی گفته است: «اسرائیل باید مثل سگی هار به نظر برسد، خطرناکتر از اینکه کسی جرات کند مزاحمش شود.» و این اقدام تروریستی یکی از نمادهای بزرگ همان هاری بود. معمولا در تمام عالم سگ های هار را می کشند و عجبا امریکا سگ هار صهیونیست کودک‌کش را پیوسته مورد حمایت خود قرار می دهد.
اقدامات چند ماهه اخیر صهیونیست‌ها قطعا یک‌شبه و به تنهایی تصمیم گیری نشده است و برای آن ماه‌ها برنامه ریزی نرم افزاری و سخت افزاری مشترک با امریکا صورت گرفته است. اسرائیل، با خیال راحت می‌کُشد و مهمات و حمایت‌ بین‌المللی‌اش به‌طور مستمر تأمین می‌شود. امریکا پس از هر نوع جنایت ریز درشت این سگ هار، تعهد خویش به دفاع از صهیونیست ها را قوی تر از پیش تکرار می نماید .گفت‌وگو و تأمین منافع ملی نباید مسلمانان را از واقعیت زشت حاکم بر نظام و روابط بین‌الملل جاری غافل کند. قطعا پشت این تمدن به ظاهر زیبا «نظام جنگل و دو رویی پنهان است.» جنگ واقعیت دنیای ماست؛ واقعیتی کاملاً نامطلوب. باید از این واقعیت تا حد امکان گریخت. قوی بودن و توانایی بازدارندگی شرط لازم است اما شرط کافی نیست.
به گواه تاریخ این قوم فرعونی رفتنی‌اند ولی راه سید و آزادیخواهان همچنان ماندنی خواهد بود کما اینکه یاد و راه گاندی، لوتر کینگ، چگوارا، ماندلا، احمد شاه مسعود، عمر مختار زنده است اما اصل دیگری وجود دارد و آن این است: «هر کس که برای مهار صهیونیست های وحشی یا آزادی فلسطین به غرب و بوِیژه امریکا امید بندد، نادان است و پشیمان خواهد شد.»
«یادش جاویدان و راهش پر رهرو باد»
311311
کد خبر 1964614