بزرگنمايي:

پیام خوزستان - وانانیوز|
مشکلات عجیب و غریبی که استقلال خوزستان از ابتدای فصل تا به امروز با آن دست و پنجه نرم کرده باعث شد تا از امیدعلی نجفی، مدیرعامل فصل گذشته این باشگاه دعوت کنیم تا برای گفتگو درباره اوضاع استقلال خوزستان به خبرورزشی بیاید.
مشکلات استقلال خوزستان به اوج رسیده و در آستانه آغاز نیم فصل دوم تازه دیروز مربیان و چند بازیکن خارجی تیم به کیش رسیدند تا بعد از گرفتن ویزا بتوانند به اردوی تیم اضافه شوند.
این ها جدا از مشکلات کوچک و بزرگ دیگری است که باشگاه از ابتدای فصل با آن دست به گریبان بوده.
تمام این مسائل سبب شد تا با امیدعلی نجفی، مدیرعامل فصل گذشته استقلال خوزستان صحبت کنیم. این گفتگو را می بینید و می خوانید. بخش دوم گفتگو که به انتخابات فدراسیون فوتبال اختصاص دارد تا ساعاتی دیگر تقدیم شما می شود:
سلام و درود می‌گویم به تمامی مخاطبان عزیز خبر ورزشی. امروز در این برنامه میزبان مهندس نجفی هستیم، مدیرعامل سابق استقلال خوزستان. سلام، خیلی خوش آمدید به خبر ورزشی.
سلام دارم خدمت جنابعالی، همه عوامل برنامه و همه مخاطبین خوب رسانه شما.
همین ابتدا با سوالی شروع کنیم که سوال بسیاری از هواداران استقلال خوزستان هم هست، خصوصاً در وضعیتی که امروز باشگاه دارد. چه شد که یک‌باره از مدیریت باشگاه استقلال خوزستان استعفا کردید؟
ابتدا خدمت همه اهالی و جامعه فوتبال، به‌خصوص مردم خوب خوزستان و هواداران استقلال خوزستان تبریک عرض می‌کنم این روز عزیز را. روز مرد را تبریک می‌گویم و آرزوی تندرستی و شادابی برای همه عزیزان دارم.
عرض کنم خدمتتان که من با توجه به سوابقی که در حوزه صنایع و صنعت داشتم و دارم، تکلیف شد که باشگاه استقلال خوزستان را در ابتدای لیگ برتر فصل بیست و سوم اداره کنم. تیم را در شرایطی تحویل گرفتیم که بسته شده بود و روز آغازین فصل بود. بعد از شش سال که تیم به لیگ برتر صعود کرده بود، ماموریت سال اول تیم تازه صعود کرده، بقا در لیگ بود. یعنی باید آن آرامش و رویه را پیش می‌بردیم که تیم دو سال اول بماند تا انشاءالله سال دوم تثبیت شود و سال سوم به چشم‌اندازی که سهامدار باشگاه داشت و زیرساخت‌هایی که باید آماده می‌شد، برسیم.
با چالش‌های متعددی مواجه بودیم. از سال قبلش که انبار شده بود، شاید آن زیرساخت‌هایی که در حوزه حرفه‌ای‌سازی باید می داشتیم بخشی از آن بود. بالاخره بعد از شش سال بازگشت به لیگ برتر، طبیعی هم بود. به خاطر مشکلات سهامداری، تیم از لیگ برتر فاصله داشت. طبیعی بود که این مشکلات باشد و با یک همگرایی و هم‌اندیشی و با همه اهالی فوتبال در استان خوزستان و کادر فنی خوب و کمک سایر عوامل، خدا را شکر با همه چالش‌هایی که بود، تیم به سختی در لیگ ماند و از این بابت خوشحال و خرسندم که شرمنده مردم نشدیم.
مستحضرید کخ نیم‌فصل دوم اتفاقات خوبی افتاد. یعنی ما نیم‌فصل اول را با هشت امتیاز انتهای جدول بودیم. در ادامه یک ثباتی در کادر فنی و سایر عوامل به‌وجود آمد. یک انضباط مالی خیلی خوبی داشتیم و رفتیم نیم‌فصل دوم. با تقویت تیم، با خریدها و جذب بازیکنان خارجی و داخلی موثر، نتایج عالی به‌دست آمد.
برای سال بعد همه مردم و کارشناسان و ذی‌نفعان باشگاه انتظار یک تیم بالای جدول را از استقلال خوزستان داشتند. اینکه درست است ما چهاردهم جدول شده‌ایم، ولی آن نیم‌فصل دوم شد تارگت ذهنی هواداران و من یک برنامه‌ای تدوین کردم. این برنامه هم توسعه‌ای بود، هم بحث برنامه‌ی زیرساختی بود. ببینید استقلال خوزستان تنها تیم شهرستانی است که در ده سال گذشته قهرمان لیگ برتر شده. من به برنامه اعتقاد دارم. به این تئوری‌های روزمرگی و اداره اینطور باشگاه که صرفاً یک تیمی ببندی، یک هزینه کنی و خروجی‌اش خیلی مورد انتظار سهامداران یا سهامدار واقعی یعنی هوادار نباشد، خیلی برایم خاصیتی نداشت و احساس کردم که این اتفاق نخواهد افتاد. این شد که با عذرخواهی از همه اهالی استعفا کردم و علی‌رغم مخالفت هیات مدیره محترم، صلاح بر این دانستم که ادامه ندهم.
از مشکلاتی گفتید که پارسال با آن دست و پنجه نرم می‌کردید، با وجود همه این مشکلات و اینکه تیم با خطر سقوط دست و پنجه نرم می‌کرد و می‌جنگید برای بقا، مشکلات فصل پیش خیلی کمتر از مشکلاتی بود که استقلال خوزستان امسال دارد.
من یک موضوع را خدمتتان عرض می‌کنم. ماموریت و رسالت اصلی ورزش، به‌خصوص فوتبال، ایجاد نشاط برای جامعه مخاطبش است و دوم این که فوتبال را من یک صنعت می‌دیدم. صنعت یک ورودی دارد، یک مواد اولیه می‌دهی، یک فرآیندهایی روی آن اتفاق می‌افتد و یک خروجی مورد انتظار. شما نمی‌توانید مواد اولیه مثلاً بیسکویت بدهید ولی خروجی انتظار یک محصول دیگری داشته باشید.
سال گذشته هم مشکلات کم نبود. خدمتتان عرض کردم، یک انباشت مشکلاتی از شاید دو فصل سه فصل قبل باشگاه استقلال داشتیم. حالا صرفاً مباحث اقتصادی نیست و همین عواملی که الان شما می‌فرمایید کار تیم را دچار اخلال کرده، سال گذشته هم پشت صحنه این مشکلات بود ولی من و مجموعه برای آرامش تیم خیلی اهمیت قائل بودیم. شما باید به اندازه واقعی صنعت، ورودی و آن موارد و آن دیتاهایی که دارید، هزینه و برنامه‌ریزی کنید.
امسال مردم تیم را با آن نگاه نیم‌فصل دوم می‌خواستند. تیمی که آمد امسال استراتژی تعریف کرد به نظر من شناخت خوبی از موقعیت و برنامه و آینده باشگاه نداشتند و قول‌ها و وعده‌هایی داده شد. تا آن‌جایی که من شنیدم و رصد می‌کنم، آن‌ها دست‌نیافتنی بودند و این انتظار را بالا برد و متأسفانه نتوانست با واقعیت تطابق پیدا کند.
فکر می‌کردید بعد از اینکه جدا شدید از باشگاه، چنین مشکلاتی پیش بیاید؟
بله، با توجه به این که آدم‌ها همه دوست دارند موفق بشوند. هیچ مدیرعاملی، هیچ مدیریتی دوست ندارد که ناموفق باشد ولی روش موفقیت شاید این نیست که دوستان در پیش گرفته‌اند و متأسفانه شاید شرایط، شرایط خوبی نباشد.
من خارج از بحث نتیجه، بالاخره فوتبال برد و باخت دارد و جایگاه و جدول و این‌ها امری عادی و بدیهی است. ولی این‌که شما دیسیپلین و شخصیت آن باشگاه و آن تیم را بتوانی حفظ کنی یا خدشه‌دار کنی، مدیرعامل این است. وگرنه کسی شاید از باشگاه استقلال خوزستان انتظار ندارد یا همان پارسال هم انتظار نداشت که سهمیه به‌دست بیاورد یا قهرمان لیگ ایران شود. ولی آن شخصیت تیم حفظ کردن و باشگاه را حفظ کردن چیزی است که مردم و هواداران می‌بینند.
سال گذشته ما حداقل در نیم‌فصل اول نتایج خوبی نگرفتیم ولی هیچ‌وقت شعار یا بی‌احترامی از سوی هوادار یا جامعه فوتبال به تیم نشد، به شخصیت تیم نشد، به باشگاه نشد. این به معنای آن نبود که ما مشکلات نداشتیم. چرا، مشکلات خیلی هم سنگین‌تر بود نسبت به سال جاری ولی آن فیدبکی که از باشگاه به جامعه منتقل می‌شد در راستای همان حفظ و ایجاد نشاط بود. به هر حال جامعه مد نظر بود. قرار نبود ما مشکلات را به بیرون منتقل کنیم و خدا هم کمک کرد ما حداقل سال گذشته شرمنده نشدیم.
چقدر مشکلات مالی شرکت ملی فولاد و تغییر مدیریت در آن زمان را در مشکلات فعلی باشگاه دخیل می‌دانید؟
ببینید، سهامدار بالاخره بر مبنای آن دیتاها و آن برنامه‌ای که زیرمجموعه باشگاه منتقل می‌کند، برنامه‌ریزی می‌کند. به نظرم این را نمی‌شود به سهامدار، به مدیریت سابق یا به مدیریت فعلی منتقل کرد مستقیماً. چون مثلاً زمان خود من شاید سهامدار به عنوان گروه ملی فولاد یا بانک ملی هیچ دخالتی در جزئیات باشگاه نکرد و حمایت هم کرد.
امسال هم با خریدهایی که اتفاق افتاد، با این برنامه‌ریزی‌ها، بالاخره تامین بودجه هم به هر شکلی سخت است اما در آن شرایط اقتصادی بودجه تزریق کردند. سهامدار کوتاهی به نظر من نکرد و شما نمی‌توانید این را گردن سهامدار بیندازید و بخواهی سهامدار را مقصر جلوه دهی.
کلاً باشگاهی مثل استقلال خوزستان همیشه این چالش‌های مدیریتی و مالی را دارد. یعنی حالا یک سال کم می‌شود یا زیاد می‌شود. این معضل همیشه بوده برای این باشگاه و این مشکل اصلی کجاست؟ چطور می‌شود این حل شود؟
در حوزه خوزستان و به خصوص آن چیزی که من در فصل گذشته در جامعه‌ی فوتبال خوزستان دیدم، انتظاراتی که دارند انتظارات نامعقولی نیست. آن همه کارشناس فوتبال هستند. الحمدلالله همه خوب فوتبال را می‌شناسند. بالاخره یک زمانی شاید بیس فوتبال ایران در استان خوزستان، آبادان، اهواز و شهرهای دیگر بوده. خوب تجزیه و تحلیل کارشناسی دارند.
در خود باشگاه استقلال در سنوات گذشته مشکلات سهامداری طی سال نود و پنج تا نود و هفت بوده، 80 تا 90 بوده. عمده‌ای از مشکلات بوده ولی در دو سه سال گذشته، سه چهار سال گذشته ما مشکلاتی از حیث سهامداری نداشتیم که بخواهیم بگوییم مشکل از سمت سهامدار بوده یا نه. سهامدار خواست باشگاه را تقویت کند تا الان و حداقل آن‌ها کمک کردند و حمایت کردند.
مشکلات اگر باشد در ساختار هیات مدیره‌ای ما است. تفکر مدیریتی ماست. مدیر عامل یک تیم لیگ برتری باید تفکر برتری هم داشته باشد. یعنی پلن و چشم‌اندازی داشته باشد که به قول خارجی‌ها اسمارت باشد. یعنی ساده باشد، واقعی باشد و تایمینگ و زمان‌دار باشد و قابل اندازه‌گیری باشد. نه توقع را آن‌قدری ببری بالا که در جزئیات نتوانی آن سازماندهی را بکنی و نه این‌که آن داشته‌هایی را که داری درست نتوانی از آن‌ها استفاده کنی.
این مشکلات عجیب را از سمت خود کادر مدیریتی باشگاه باید ببینی وگرنه هوادار و رسانه استان همراه استعدادها این ظرفیت را در حوزه فوتبال دارند. بنابراین اگر نداشته‌ای وجود دارد از سمت خود کادر مدیریتی است به نظر من و آن برنامه‌ریزی و سازماندهی که چه باید بکنند.
خب، در جریان هستید دیگر. مسلماً باشگاه مشکلات کوچک و بزرگ زیادی دارد. مثلاً الان مربی و بازیکن سر تمرین نیستند به خاطر مشکل ویزا، باشگاه زمین تمرین مناسب ندارد. پنجره‌اش بسته است. یعنی تمام این‌ها می‌تواند با مدیریت مناسب حل شود از نظرتان؟
ببینید، این مواردی که شما اشاره فرمودید، به نظرم مواردی نیست که حالا بخواهید گردن سهام‌دار بندازید. این‌که شما می‌فرمایید ویزا صادر نشده، بازیکن نیامده، این‌ها چیزهای بدیهی و روزمره‌ باشگاه است. اصلاً شاید اسمش را نمی‌شود گذاشت مشکل. این‌ها چیزهای روزمره‌ باشگاه است. یعنی صرفاً با برنامه‌ریزی ساده در باشگاه حل می شود.
ولی همین روزمرگی و این چیزهای معمولی که باید انجام شود اما روتین باشگاه انجام نمی‌شود. تبدیل به معضل می‌شود دیگر.
ببینید، یک دفعه شما مثلاً یک مشکل کلانی مثل حرفه‌ای‌سازی در فوتبال ایران دارید. یک اپیدمی که شاید خیلی باشگاه‌های بزرگ‌تر و با سابقه‌ی بیشتر هم دارند. این‌ها را شاید مثلاً بگی با گذر زمان حل می‌شود، با برنامه و هزینه‌ها حل می‌شود. ولی این موارد کوچک که می‌آید به تیم، به شخصیت تیم و برنامه‌ تیم خدشه وارد می‌کند، این‌ها خیلی نمی‌شود اسمش را گذاشت مشکلات از بیرون. این‌ها فقط صرفاً داخلی است.